àn shū
ān dīng
ān yě
àn huì
àn shì
ān méi
àn wěi
àn hěn
àn sòng
ān xiāng
ān tiào
àn jiāng
àn dàn
àn liàn
ān mò
ān fū
àn jiān
ān shì
àn chóng
àn mì
àn duì
àn ruò
àn shí
àn jiě
àn mén
ān shì
àn gān
àn shí
àn lóng
ān zhǔ
ān liè
ān duò
ān tóu
àn gàng
àn wáng
ān qiǎn
ān hé
ān huò
àn bì
àn míng
àn xiū
àn zhōng
àn jī
àn mào
àn rén
àn zhuō
àn dàn
àn luàn
àn xíng
ān hū
àn huà
àn ǎi
àn mèi
àn mò
àn hū
àn mén
ān jūn
àn duǎn
àn zhì
àn ài
ān xū
ān zhèng
ān mò
ān dāng
ān sè
àn sāi
àn bì
ān zhāng
àn míng
àn sì
ān yǒu
ān dùn
àn àn
àn mò
àn bì
ān guò
àn lòu
ān bǐ
àn sú
ān mù
àn shāng
àn jì
ān miǎo
àn pò
ān huì
àn niǎo
àn xī
àn nuò
àn báo
àn rán
暗暗àn’àn
(1) 内心知道或感到但不声张地
例暗暗吃了一惊英secretly(2) 不露声色地;(好工具.)暗中
例他暗暗发誓要为死去的朋友报仇英behind sb.s back;to oneself⒈ 阴暗；不光亮。
引《楚辞·天问》：“明明闇闇，惟时何为？”
游国恩纂义：“明明闇闇者，犹云或明或闇也，重言之以足文义耳。”
明徐弘祖《徐霞客游记·黔游日记三》：“遥望其内，光影陆离，波响腾沸，而行处犹闇闇也。”
王闿运《上征赋》：“烛闇闇以乡晨，哽吾吊夫三河。”
⒉ 指昏昧的统治者。
引汉扬雄《法言·修身》：“明明在上，百官牛羊，亦山雌也，闇闇在上，簞瓢捽茹，亦山雌也，何其臞！”
⒊ 稠密貌。
引唐杜甫《宴胡侍御书堂》诗：“闇闇书籍满，轻轻花絮飞。”
唐杜甫《江雨有怀郑典设》诗：“春雨闇闇塞峡中，早晚来自楚王宫。”
⒋ 隐晦貌。
引明唐顺之《俞孺人传》：“鈿为人愿而善藏，其居众中退然不见辞色，而其介然有所不为。既训导於常，亦闇闇不自标帜。”
幽隐、深空的样子。