hù shuǎng
hù gōng
hù jié
hù zhèng
hù qí
hù yán
hù huàn
hù fǎn
hù jì
hù shàn
hù bèi
hù dòng
hù jiǎn
hù xiào
hù xiān
hù cuò
hù xùn
hù zhù
hù fǎng
hù tǐ
hù chā
hù yòng
hù miǎn
hù huì
hù ràng
hù dǎo
hù zhì
hù míng
hù xiāng
hù zǒu
hù jiāo
hù tōng
hù bǔ
hù shé
hù míng
hù chì
hù duì
hù qì
hù jīng
hù é
hù lì
hù láng
hù shì
hù wù
hù hé
hù wén
hù jié
hù bǎo
hù sàng
hù zhuǎn
hù cí
hù chū
hù cí
hù jiàn
hù shēng
hù yì
hù guà
hù guì
hù yì
hù gǎn
hù dài
chuǎn é
nán é
hài é
jiào é
jiǎo é
chuǎn é
jiān é
diāo é
guāi é
diāo é
ná é
qǐn é
fù é
bì é
quē é
jiāo é
chuán é
yāo é
luán é
biàn é
fú é
yāo é
wù é
shǐ é
yāo é
qiān é
hù é
xiáo é
xiáo é
mín é
chā é
dìng é
yǔ é
ná é
⒈ 亦作“互譌”。谓古籍中上下两句的文字互相讹误。 清俞樾《古书疑义举例·上下两句互误例》：“古书有上下两句平列，而传写互误其字者。
引《诗·江汉》篇：‘ 江汉浮浮，武夫滔滔。’ 王氏引之曰：‘当作“江汉滔滔，武夫浮浮。”
’……写经者‘滔滔’‘浮浮’上下互譌。”《管子·侈靡》“使君亲之际同索，属敬也；使人君不安者，属察也” 郭沫若校：“‘察’与‘际’互讹。”
互hù（副）互相；彼此：～相｜～惠～利｜～不侵犯｜～生｜～结秦晋｜～通有无｜～助组｜～感系数。
讹读音：é讹é(1)（名）错误：以～传～。(2)（动）讹诈：～人。