hù ràng
hù xiān
hù huàn
hù láng
hù jiàn
hù wù
hù míng
hù yì
hù jiāo
hù tōng
hù zhì
hù xùn
hù jié
hù fǎng
hù qí
hù bèi
hù zhuǎn
hù gōng
hù duì
hù bǎo
hù huì
hù hé
hù wén
hù bǔ
hù fǎn
hù qì
hù tǐ
hù guà
hù míng
hù yì
hù cí
hù cí
hù guì
hù zhù
hù miǎn
hù chā
hù jì
hù chū
hù zhèng
hù sàng
hù shēng
hù shé
hù lì
hù yán
hù jiǎn
hù cuò
hù xiāng
hù é
hù dòng
hù yòng
hù chì
hù zǒu
hù gǎn
hù shuǎng
hù dài
hù dǎo
hù jié
hù shì
hù xiào
hù shàn
hù jīng
huì jié
wū jié
zòu jié
shàn jié
bàng jié
jī jié
gòu jié
gāng jié
nì jié
cháo jié
qiào jié
gào jié
gé jié
jiū jié
gòu jié
diào jié
jiǎo jié
jiǎo jié
xìng jié
diāo jié
gěng jié
miàn jié
zī jié
gōng jié
fēi jié
pái jié
hù jié
jiǎo jié
cháo jié
jiāo jié
chǒu jié
jiǎo jié
jiǎo jié
dǐ jié
huá jié
⒈ 谓互相指责、揭发。
引明沉德符《野获编·科场二·科道争为主考》：“至癸巳冬，而纷纷互訐愈不休。”
《清史稿·穆宗纪一》：“以侍郎薛焕 、通政使王拯互訐，均予降调，并申诫臣工。”
鲁迅《华盖集续编·不是信》：“这不是明明白白的么，报社收津贴，连同业中也互讦过，但大家都自称为公论。”
互hù（副）互相；彼此：～相｜～惠～利｜～不侵犯｜～生｜～结秦晋｜～通有无｜～助组｜～感系数。
讦读音：jié讦jié（动）斥责别人的过失；揭发别人的隐私：攻～。