huī rán
huī yìng
huī shí
huī huá
huī xī
huī diǎn
huī zǎo
huī càn
huī zhú
huī làn
huī yìng
huī shuò
huī huī
huī fēng
huī guāng
huī huàn
huī zhāng
huī róng
huī lì
huī cǎi
huī rú
huī yīn
huī tè
huī yì
huī zhào
huī zhāng
huī huáng
huī yào
huī hè
huī hóng
huī róng
huī liè
huī huáng
huī jǐng
huī chāo
xì hè
xuān hè
yú hè
xuān hè
xiǎn hè
kǒng hè
biāo hè
huī hè
wēi hè
nuǎn hè
xuǎn hè
yì hè
zhāng hè
diàn hè
guāng hè
chǎn hè
dōu hè
xuān hè
chóng hè
kuáng hè
xuàn hè
róng hè
lóng hè
qū hè
yè hè
huī hè
háo hè
xūn hè
wáng hè
huàn hè
mǎ hè
yì hè
xūn hè
bǐng hè
yā hè
guì hè
xiōng hè
xī hè
yán hè
hè hè
hóng hè
dá hè
hàn hè
⒈ 犹显赫，煊赫。
引北齐颜之推《颜氏家训·省事》：“拜守宰者，印组光华，车骑辉赫，荣兼九族，取贵一时。”
唐杜甫《莫相疑行》：“忆献三赋蓬莱宫，自怪一日声辉赫。”
一本作“烜赫”。 《资治通鉴·齐东昏侯永元元年》：“但臣以至亲，久参机要，宠灵辉赫，海内莫及。”
⒉ 明亮貌。
引宋苏舜钦《夏热昼寝感咏》：“流光何辉赫，独不照覆盆。”
⒊ 煇赫：谓声势显赫。
引明王世贞《艺苑卮言》卷五：“李子中如刁家奴，煇赫车马，施散金帛，原非己物。”
清唐孙华《送同年范国雯出守延平》诗：“君昔南宫抡第一，喧传海内声煇赫。”
显赫、著名。
辉huī(1)（名）闪耀的光彩：光～｜余～｜增～。(2)（动）照耀：交相～映｜金碧～煌。
赫读音：hè赫hè(1)（形）显著；盛大。(2)（Hè）姓。(3)（量）赫兹；频率单位；一秒钟振动一次为赫兹。因纪念德国物理学家赫兹而得名。