tīng wén
chǒu wén
jiàn wén
yuǎn wén
dú wén
lìng wén
qù wén
zhe wén
dēng wén
xún wén
chuán wén
shàn wén
bó wén
shēng wén
dùn wén
suǒ wén
dá wén
wū wén
fā wén
xīn wén
xiāo wén
fù wén
bào wén
wū wén
lǐng wén
xīng wén
biǎo wén
duō wén
míng wén
jìn wén
xiōng wén
sù wén
wǎng wén
bù wén
sǒng wén
yǐ wén
xiāng wén
yīn wén
jù wén
hǎo wén
yù wén
zhāng wén
jiù wén
yì wén
qí wén
piē wén
rěn wén
yù wén
jiǎn wén
nán wén
yì wén
qià wén
fèng wén
ěr wén
biàn wén
chén wén
jiǎng wén
jù wén
sù wén
fāng wén
piāo wén
xiù wén
hé wén
pù wén
shú wén
zhù wén
qiǎn wén
wú wén
zhòu wén
téng wén
xiǎo wén
làng wén
jiā wén
fù wén
wán wén
fǎng wén
chuàng wén
shàng wén
bèi wén
zhāng wén
gāo wén
jiē wén
xí wén
hài wén
guǎ wén
dà wén
fēng wén
yàn wén
jì wén
yàn wén
dǔ wén
hǎn wén
yù wén
bǎo wén
guī wén
fēi wén
qǐ wén
bǐng wén
huì wén
bìng wén
tì wén
míng wén
jǐng wén
fū wén
yì wén
⒈ 肃立恭听；敬闻。用为敬词。
引南朝梁任昉《天监三年策秀才文》之一：“斯理何从，佇闻良説。”
唐岑参《送颜评事入京》诗：“佇闻明主用，岂负青云姿。”
宋秦观《代何提举贺范枢密启》：“入参臺省，佇闻折槛之风。”
《清史稿·睿宗亲王多尔兖传》：“敬布腹心，佇闻明教。”
伫zhù（动）〈书〉久立；长时间地站着：～立｜～望｜～听风雨声。
闻读音：wén闻wén(1)（动）听见：～见。(2)（名）消息：新～。(3)（名）名声：艳～。(4)（名）知识；见闻：博学多～。(5)（动）用鼻子嗅：味道好～。