jùn bǎn
jùn jué
jùn shé
jùn fǎ
jùn è
jùn zhí
jùn zhuó
jùn wēi
jùn sù
jùn gāo
jùn qīng
jùn mài
jùn mìng
jùn jié
jùn zé
jùn jiè
jùn jí
jùn qí
jùn kē
jùn liú
jùn xuē
jùn yào
jùn zhěng
jùn jì
jùn mì
jùn lǎng
jùn tè
jùn dé
jùn yǔ
jùn yán
jùn fá
jùn chǎng
jùn zhèng
jùn bó
jùn qiào
jùn jī
jùn gé
jùn qiān
jùn zhòng
jùn sù
jùn zhì
jùn lùn
jùn yòng
jùn zhì
jùn lì
jùn miǎo
jùn yǎn
jùn bá
jùn xiù
jùn xiǎn
jùn kè
jùn wěi
jùn jí
jùn dǐ
jùn jué
jùn xiǎn
jùn qū
jùn jí
jùn bào
jùn xī
jùn què
jùn jǔ
jùn xiá
jùn cí
jùn jù
jùn è
jùn cí
jùn yán
jùn liè
jùn cén
jùn lì
jùn yǎ
jùn tǐng
jùn bǐ
jùn wàng
jùn lì
jùn kù
jùn guǐ
jùn zhì
jùn ài
jùn wéi
jùn zhuó
jùn lǐng
jùn dēng
jùn céng
jùn xíng
jùn bī
jùn wǎng
jùn duǒ
jùn qiē
jùn jié
jùn bì
jùn jiàn
jùn xiù
jùn gù
jùn gǔ
jùn sǒng
jùn chú
jùn mào
jùn bǎn
jùn yàn
jùn céng
jùn biāo
jùn lì
jùn lú
jùn wén
jùn zǔ
jùn jùn
jùn yì
sù zhěng
pán zhěng
bù zhěng
lí zhěng
chóng zhěng
xiū zhěng
póu zhěng
jùn zhěng
qiú zhěng
guī zhěng
xiù zhěng
fú zhěng
qīng zhěng
jùn zhěng
píng zhěng
lì zhěng
yán zhěng
xiū zhěng
sōu zhěng
yún zhěng
quán zhěng
wán zhěng
yán zhěng
guī zhěng
diào zhěng
tiáo zhěng
hú zhěng
dū zhěng
biān zhěng
duān zhěng
jīng zhěng
dǎ zhěng
xiū zhěng
huá zhěng
xiān zhěng
qí zhěng
dùn zhěng
jié zhěng
liào zhěng
hóng zhěng
cái zhěng
hóng zhěng
qiào zhěng
zhōu zhěng
gōng zhěng
ái zhěng
sēn zhěng
⒈ 高峻整饬。
引《宋书·武帝纪上》：“循广州守兵，不以海道为防，是月，建威将军孙季高乘海奄至，而城池峻整，兵犹数千。”
唐柳宗元《南岳云峰和尚塔铭》：“礱石峻整，植木蓊茂，凡衡山无与为比者。”
明徐弘祖《徐霞客游记·黔游日记一》：“普定城垣峻整，街衢宏阔。”
⒉ 严肃庄重。
引《世说新语·品藻》“有人以王中郎比车骑” 刘孝标注引南朝宋檀道鸾《续晋阳秋》：“坦之雅贵有识量，风格峻整。”
《新唐书·王璠传》：“仪宇峻整，著称于时。”
明李东阳《傅公墓志铭》：“诗文峻整有格，书法亦遒美为时所重。”
清陈康祺《郎潜纪闻》卷三：“陶文毅公，丰裁峻整，好议论人物，惟恐不尽，虽廷对亦然。”
峻jùn(1)（形）（山）高大：～岭。(2)（形）严厉：严～。
整读音：zhěng整zhěng(1)（形）全部在内；没有剩余或残缺；完整（跟“零”相对）：～个｜～块｜～料｜～年｜～套｜～天｜～夜｜～月。(2)（形）整齐：～洁｜～然有序。(3)（动）整理；整顿：～备｜～编｜～除｜～党｜～地｜～队｜～风｜～改｜～肃｜～训｜～装待发。(4)（动）修理：～修｜～旧如新。(5)（动）使吃苦头：～人。(6)（动）〈方〉搞、弄：～断｜～坏。