jùn zǔ
jùn zhì
jùn gù
jùn dǐ
jùn wén
jùn jí
jùn yǎn
jùn xiǎn
jùn xiǎn
jùn xī
jùn jùn
jùn lú
jùn gǔ
jùn zhěng
jùn wēi
jùn zhí
jùn gé
jùn jǔ
jùn yào
jùn xíng
jùn cí
jùn tǐng
jùn gāo
jùn xiù
jùn jí
jùn jī
jùn céng
jùn dé
jùn mìng
jùn ài
jùn céng
jùn kù
jùn zé
jùn jí
jùn yǎ
jùn yǔ
jùn lì
jùn chú
jùn lì
jùn sǒng
jùn qí
jùn jiàn
jùn jié
jùn xiù
jùn bá
jùn chǎng
jùn yán
jùn dēng
jùn mài
jùn lǐng
jùn yì
jùn wàng
jùn jiè
jùn kè
jùn qū
jùn què
jùn qiān
jùn zhì
jùn fǎ
jùn bǎn
jùn biāo
jùn miǎo
jùn bī
jùn yàn
jùn kē
jùn sù
jùn qīng
jùn bǐ
jùn bó
jùn lǎng
jùn xuē
jùn qiē
jùn lì
jùn fá
jùn zhòng
jùn jù
jùn bì
jùn tè
jùn lì
jùn shé
jùn bào
jùn jué
jùn è
jùn zhèng
jùn sù
jùn jié
jùn wéi
jùn mì
jùn duǒ
jùn zhuó
jùn wěi
jùn xiá
jùn wǎng
jùn guǐ
jùn zhuó
jùn cí
jùn jué
jùn lùn
jùn bǎn
jùn jì
jùn yòng
jùn zhì
jùn yán
jùn è
jùn mào
jùn liú
jùn liè
jùn qiào
jùn cén
hān jiàn
yǎ jiàn
huó jiàn
lǎo jiàn
jiǎo jiàn
kuí jiàn
shuǎng jiàn
qiú jiàn
sǒng jiàn
qiáo jiàn
bǐ jiàn
kāng jiàn
cū jiàn
qiào jiàn
qiāo jiàn
biāo jiàn
jūn jiàn
jùn jiàn
wán jiàn
zào jiàn
féi jiàn
jí jiàn
zuò jiàn
xióng jiàn
qiú jiàn
xiāo jiàn
xíng jiàn
kàng jiàn
dòu jiàn
wán jiàn
piào jiàn
xiān jiàn
hè jiàn
shěn jiàn
chōu jiàn
xiāo jiàn
zhì jiàn
jiǎo jiàn
jùn jiàn
guǎng jiàn
bǎo jiàn
jié jiàn
xiá jiàn
gān jiàn
bēi jiàn
jiǎn jiàn
fù jiàn
guān jiàn
jīng jiàn
ān jiàn
qīng jiàn
wàng jiàn
wěn jiàn
shòu jiàn
lǜ jiàn
qiáng jiàn
jiǎo jiàn
gāng jiàn
diāo jiàn
zhuàng jiàn
měng jiàn
háo jiàn
bù jiàn
wǔ jiàn
yá jiàn
yáng jiàn
yú jiàn
hóng jiàn
jǐng jiàn
kuài jiàn
tōng jiàn
qīng jiàn
jǐn jiàn
gǔ jiàn
yǒng jiàn
jìn jiàn
zhěng jiàn
⒈ 犹刚劲。
引金王若虚《文辨》：“欧公散文自为一代之祖，而所不足者精洁峻健耳。”
明杨慎《升庵诗话·叶晦叔论诗》：“七言律，大抵多引韵起，若以侧句入，尤峻健，如老杜 ‘幽栖地僻’是也。”
峻jùn(1)（形）（山）高大：～岭。(2)（形）严厉：严～。
健读音：jiàn健jiàn(1)（形）强健：～康｜～全｜稳～。(2)（动）使强健：～身｜～胃。(3)（形）在某一方面显示的程度超过一般；善于：～步｜～谈｜～忘。