dāo tà
dāo lǐng
dāo róng
dāo zhì
tāo guāng
dāo jù
dāo niàn
dāo lài
dāo míng
dāo mèi
dāo qiè
dāo tiǎn
dāo jù
dáo gu
dāo tiè
tāo péi
tāo jiào
dāo làn
dāo tiē
dāo huì
dāo lǎn
dāo dēng
dāo cháng
dāo shòu
dāo tān
dāo lao
dāo jiàn
dāo yuè
dāo xù
dāo táo
dāo dēng
dāo mào
dāo táo
dāo dao
dāo dì
dāo chéng
dāo rǔ
dāo qíng
ā làn
mǎng làn
liú làn
dí làn
tuí làn
fàn làn
wǎng làn
bó làn
yuān làn
bǐ làn
pì làn
fàng làn
tāo làn
qī làn
liú làn
yú làn
mào làn
qiān làn
mí làn
sī làn
miù làn
héng làn
rǎn làn
sī làn
xiè làn
guāi làn
háng làn
piāo làn
è làn
shāng làn
tōng làn
é làn
fán làn
sú làn
yín làn
tuí làn
zá làn
bào làn
yáo làn
guǐ làn
chuǎn làn
piān làn
jiàn làn
kuì làn
tān làn
dāo làn
qīn làn
duō làn
fú làn
kē làn
kù làn
wū làn
wū làn
zhuó làn
huì làn
bō làn
rǒng làn
yú làn
zāng làn
jìn làn
guǐ làn
yú làn
⒈ 犹言滥充。多用作自谦之词。
引《魏书·袁翻传》：“於臣庸朽，诚为叨滥。”
唐张九龄《谢赐衣物状》：“臣有何力，可以叨滥？”
《旧唐书·窦威传》：“臣又阶缘戚里，位忝凤池，自惟叨滥，晓夕兢惧。”
贪心而行为不正。
表示承受的谦词。 【组词】：叨光、叨教、叨荣
表示超过本分的谦词。 【组词】：叨扰、叨陪末座
滥读音：làn滥làn(1)（形）基本义：大水漫出：大水漫出(2)（形）过度；没有限制：宁缺毋～｜～用职权。