miù yào
miù wàng
miù róng
miù chǒu
miù ài
miù zhǒng
miù shī
miù yǔ
miù dú
miù gōng
miù chuán
miù yōu
miù lòu
miù jì
miù jiā
miù jiàn
miù wù
miù rán
miù wū
miù lì
miù lǐ
miù tán
miù fǎ
miù lì
miù mào
miù jǔ
miù yuè
miù yū
miù làng
miù tuī
miù hàn
miù jiǎng
miù shuō
miù yán
miù chuǎn
miù jì
miù jiě
miù yōu
miù rèn
miù zhāng
miù lì
miù luàn
miù lùn
miù yì
miù è
miù ēn
miù rǒng
miù dùn
miù tīng
miù dàn
miù qiǎo
miù lòu
miù quē
miù dēng
miù zhí
miù guān
miù luè
miù pǐn
miù suàn
miù jiàn
miù cuò
miù rǒng
miù huì
miù xiǎng
miù dá
miù zàn
miù yì
miù huò
miù yì
miù zì
miù wù
miù zhèng
miù làn
miù cí
miù pì
miù wéi
miù de
miù jìn
miù làn
qī làn
rǒng làn
chuǎn làn
zá làn
háng làn
bào làn
fú làn
tān làn
liú làn
miù làn
è làn
jiàn làn
piān làn
jìn làn
rǎn làn
yú làn
kē làn
bǐ làn
qīn làn
mí làn
pì làn
yú làn
fàng làn
mǎng làn
xiè làn
tuí làn
sú làn
wǎng làn
tōng làn
guǐ làn
kù làn
kuì làn
qiān làn
bó làn
fán làn
piāo làn
é làn
shāng làn
zhuó làn
yáo làn
dí làn
yuān làn
huì làn
yú làn
ā làn
dāo làn
duō làn
héng làn
tuí làn
wū làn
tāo làn
wū làn
guāi làn
bō làn
sī làn
liú làn
zāng làn
sī làn
mào làn
guǐ làn
fàn làn
yín làn
⒈ 犹假冒。
引南朝梁陶弘景《冥通记》卷三：“君勃然曰：‘何以谬滥！汝乃道士周太玄，字虚灵。’”
宋司马光《论举选状》：“岂可以一二人谬滥，废天下之举贤？是犹因溺而废天下之舟，因噎而废天下之食也。”
宋叶适《法度总论三》：“至於任子，则有数害：自员郎致仕即得荫补为一害，太中大夫待制已上荫补得京官为一害，一人入仕世爵无穷为一害，今者汰其谬滥，限其员数，又为一害。”