mán yín
jìn yín
miǎn yín
lòu yín
piāo yín
shē yín
bì yín
jiāo yín
wú yín
pì yín
huá yín
yì yín
xuān yín
lín yín
xù yín
shī yín
bào yín
jiān yín
tīng yín
qiān yín
mài yín
huì yín
fàng yín
xīn yín
dān yín
tāo yín
shī yín
jìn yín
kǒu yín
mài yín
dàn yín
tān yín
lián yín
fàn yín
màn yín
péng yín
hān yín
shuǐ yín
bì yín
huò yín
liù yín
péng yín
zhēng yín
jiāo yín
hūn yín
shū yín
fán yín
pò yín
shèn yín
lín yín
qīn yín
wā yín
wēn yín
fēng yín
huāng yín
fú yín
jiǔ yín
shǒu yín
shěn yín
dú yín
bù yín
dān yín
kuā yín
zhì yín
qīn yín
tāo yín
fēng yín
pì yín
jiāo yín
lì yín
liú yín
jìn yín
tì yín
liú yín
cén yín
bī yín
huì yín
⒈ 享乐过度；怠慢放纵。
引《书·汤诰》：“凡我造邦，无从匪彝，无即慆淫。”
蔡沉集传：“慆，慢也。慆淫，指逸乐言。”
《国语·鲁语下》：“夜儆百工，使无慆淫，而后即安。”
韦昭注：“慆，慢也。”
明颜志邦《＜颜氏家训＞序》：“教之以善，犹惧弗率，况导之以不轨不物，俾惟慆淫是即，其何善之有？”
章炳麟《释戴》：“輓世或盗其言，以崇饰慆淫。”
放纵而无限度。
娱悦。
淫读音：yín淫yín(1)（形）过多或过甚：～雨｜～威。(2)（动）放纵；无节制：骄奢～逸｜乐而不～；哀而不伤。(3)指不正当的男女关系：奸～｜～乱。