shē mí
shē guǎng
shē zhē
shē jìng
shē tài
shē tài
shē mí
shē yù
shē huá
shē shàng
shē báo
shē fàng
shē qiú
shē xiǎng
shē bǐ
shē yín
shē yì
shē zhà
shē yù
shē mí
shē tán
shē tài
shē yì
shē yuàn
shē fèi
shē yì
shē ào
shē dàng
shē nüè
shē dàng
shē ruì
shē wàng
shē chǐ
shē háo
shē tài
shē zòng
shē jiàn
xīn yín
tāo yín
jiān yín
bì yín
pò yín
xuān yín
jìn yín
pì yín
lín yín
shuǐ yín
hān yín
kuā yín
huá yín
fán yín
wēn yín
shū yín
xù yín
zhì yín
qīn yín
tì yín
shǒu yín
jiǔ yín
fàn yín
péng yín
piāo yín
hūn yín
shèn yín
dān yín
bào yín
tān yín
mài yín
shē yín
dàn yín
jìn yín
cén yín
qīn yín
qiān yín
jiāo yín
màn yín
dú yín
dān yín
shī yín
miǎn yín
liú yín
wú yín
tāo yín
wā yín
liú yín
shī yín
lì yín
jiāo yín
yì yín
mài yín
kǒu yín
péng yín
tīng yín
fàng yín
pì yín
liù yín
lián yín
shěn yín
fú yín
bì yín
fēng yín
huì yín
fēng yín
jìn yín
jiāo yín
huāng yín
bù yín
lòu yín
lín yín
bī yín
huì yín
zhēng yín
mán yín
huò yín
⒈ 奢侈淫逸。
引《汉书·哀帝纪》：“制节谨度以防奢淫，为政所先，百王不易之道也。”
《三国志·魏志·袁术传》：“南阳户口数百万，而术奢淫肆欲，徵敛无度，百姓苦之。”
宋王安石《与伯懿至台城·辱井》诗：“奢淫自是前王耻，不到龙沉亦可羞。”
清魏源《江南吟》之一：“城中奢淫过郑卫，城外艰苦逾唐魏。”
奢shē(1)（形）奢侈：穷～极欲。(2)（形）过分的：～望。
淫读音：yín淫yín(1)（形）过多或过甚：～雨｜～威。(2)（动）放纵；无节制：骄奢～逸｜乐而不～；哀而不伤。(3)指不正当的男女关系：奸～｜～乱。