liáng tóng
liáng jū
liáng fū
liáng qì
liáng yì
liáng huò
liáng fǎ
liáng jiàn
liáng tú
liáng pǐ
liáng suí
liáng qiú
liáng yù
liáng méng
liáng péng
liáng jī
liáng chàng
liáng suàn
liáng zǎi
liáng hǎo
liáng wò
liáng méi
liáng rì
liáng néng
liáng mín
liáng xīn
liáng chē
liáng tiān
liáng zǎo
liáng yè
liáng xù
liáng xùn
liáng jiā
liáng zhēn
liáng gōng
liáng zào
liáng sǐ
liáng yě
liáng cháng
liáng jīn
liáng gōng
liáng shāng
liáng yǐ
liáng bàn
liáng gōng
liáng chóu
liáng fǔ
liáng cè
liáng fěn
liáng yuè
liáng dí
liáng bì
liáng yùn
liáng mó
liáng jiàng
liáng yán
liáng yóu
liáng shǐ
liáng jié
liáng gàn
liáng shī
liáng shǒu
liáng jǐn
liáng kǔ
liáng zhī
liáng shí
liáng yù
liáng jì
liáng bǐ
liáng guī
liáng xiāo
liáng chén
liáng cái
liáng zhì
liáng shǒu
liáng lè
liáng shì
liáng shì
liáng jì
liáng xì
liáng móu
liáng jiǎ
liáng dǔ
liáng wù
liáng zhé
liáng yǒu
liáng gàn
liáng gāo
liáng jià
liáng zhèng
liáng zhū
liáng dì
liáng pú
liáng chóu
liáng fāng
liáng bīng
liáng dīng
liáng sūn
liáng yīn
liáng yào
liáng jí
liáng mǎ
liáng yóu
liáng nóng
liáng chóu
liáng cái
liáng chén
liáng shàn
liáng zhǒng
liáng yīn
liáng yī
liáng zhí
liáng jùn
liáng pín
liáng yú
liáng zhēn
liáng nuò
liáng huì
liáng shí
liáng jiàng
liáng xìng
liáng yī
liáng shuō
liáng yuàn
liáng rán
liáng yùn
liáng bǐ
liáng tián
liáng yǔ
liáng ào
liáng shí
liáng tiáo
liáng hàn
liáng yǒu
liáng guó
liáng zhēn
liáng zuǒ
liáng rén
liáng jù
liáng mù
liáng yuán
liáng lì
liáng jùn
liáng kǔ
liáng yù
liáng guì
liáng jiǔ
liáng zhí
liáng chēng
liáng xuǎn
liáng gōng
liáng qí
liáng píng
liáng bǎo
tiǎo yě
hù yě
huài yě
gǔ yě
róu yě
gǔ yě
wú yě
dàn yě
róng yě
liáng yě
ōu yě
dòng yě
pī yě
liàn yě
xuàn yě
yáo yě
qīng yě
yāo yě
lú yě
lǐ yě
jiāng yě
yāo yě
tóng yě
chě yě
liàn yě
lì yě
jiā yě
yín yě
gōng yě
gōng yě
fù yě
jiāo yě
yóu yě
lú yě
gǔ yě
kēng yě
róng yě
kuàng yě
táo yě
sì yě
yín yě
jiāo yě
dàn yě
shuǐ yě
bǔ yě
jūn yě
⒈ 指精于冶炼铸造的工匠。
引《礼记·学记》：“良冶之子，必学为裘。”
元王炎午《望祭文丞相文》：“干将莫耶，或寄良冶，出世则神，入土不化。”
⒉ 后因以“良冶”借指教子有方之贤父。
引《礼记·学记》：“良冶之子，必学为裘。”
孔颖达疏：“言积世善冶之家，其子弟见其父兄世业鋾铸金铁，使之柔合以补冶破器，皆令全好，故此子弟仍能学为袍裘，补续兽皮，片片相合，以至完全也。”
唐李邕《唐赠太子少保刘知柔神道碑》：“息女择於贤夫，允子训於良冶。”
善于冶金铸铁的人。
良liáng(1)（形）好：优～｜～好｜善～｜～药苦口｜～策｜～辰。(2)（名）善良的人：除暴安～。(3)（副）很：～久｜获益～多｜用心～苦。(4)（Liánɡ）姓。
冶读音：yě冶yě(1)（动）销熔；熔炼（金属）：～金｜～炼。(2)姓。冶yě（形）〈书〉形容女子装饰艳丽（含贬义）：～艳｜妖～。