kuì shī
kuì bīng
kuì méng
kuì pàn
kuì yōng
kuì mào
kuì mào
kuì jué
kuì liú
kuì miè
kuì bēng
kuì yǐn
kuì dùn
kuì bǎn
kuì làn
kuì ráo
kuì tuì
kuì fù
kuì bài
kuì kǒu
kuì yì
kuì fèn
kuì pàn
kuì liè
kuì táo
kuì rán
kuì lòu
kuì kuì
kuì cuàn
kuì làn
kuì xiàn
kuì pò
kuì zǒu
kuì fǔ
kuì yōng
kuì dí
kuì yì
kuì bēn
kuì zhuì
kuì hù
kuì jūn
kuì yáng
kuì juě
kuì sàn
kuì lán
jié pàn
móu pàn
fān pàn
píng pàn
zhū pàn
sān pàn
lí pàn
fǎn pàn
jiàn pàn
bèi pàn
qīn pàn
jiàng pàn
bēn pàn
bèi pàn
fá pàn
wéi pàn
wěi pàn
bèi pàn
yáng pàn
chàng pàn
yí pàn
kòu pàn
sàn pàn
xié pàn
dùn pàn
bū pàn
rǎo pàn
kuì pàn
cuàn pàn
yuàn pàn
táo pàn
nì pàn
guāi pàn
wáng pàn
⒈ 亦作“溃畔”。叛乱离散。
引汉桓宽《盐铁论·伐功》：“不爱民之死，力尽而溃叛者， 秦王是也。”
《后汉书·冯鲂传》：“王莽末，四方溃畔， 魴乃聚宾客，招豪桀，作营壍，以待所归。”
宋苏轼《代张方平谏用兵书》：“上则将帅拥众有跋扈之心，下则士众久役有溃叛之志。”
1. 大水冲开堤岸：溃决。溃堤。
2. 散乱，垮台：溃败。溃退。溃散。溃逃。溃不成军。崩溃。溃乱。
3. 肌肉组织因腐烂而破了口：溃烂。溃疡。
叛读音：pàn叛pàn（动）背叛：～贼｜～匪｜～党｜～国｜众～亲离。