kuì fù
kuì yǐn
kuì làn
kuì shī
kuì pàn
kuì yáng
kuì fǔ
kuì sàn
kuì jūn
kuì xiàn
kuì mào
kuì tuì
kuì yōng
kuì kuì
kuì mào
kuì liú
kuì dùn
kuì zhuì
kuì yōng
kuì bēng
kuì dí
kuì juě
kuì zǒu
kuì yì
kuì bài
kuì bēn
kuì bǎn
kuì táo
kuì ráo
kuì jué
kuì miè
kuì cuàn
kuì yì
kuì rán
kuì làn
kuì fèn
kuì pàn
kuì méng
kuì lán
kuì liè
kuì lòu
kuì kǒu
kuì hù
kuì pò
kuì bīng
qīng sàn
fàn sàn
jí sàn
bō sàn
dàng sàn
yí sàn
mǐ sàn
shī sàn
fèi sàn
fēng sàn
huàn sàn
yǔ sàn
báo sàn
diāo sàn
lún sàn
pǔ sàn
zhōng sàn
lán sàn
mài sàn
dùn sàn
xīn sàn
miǎo sàn
mǎn sàn
chuī sàn
fēn sàn
piāo sàn
tuì sàn
jiǎo sàn
lù sàn
huài sàn
pò sàn
chāi sǎn
tāng sàn
xián sǎn
ráo sàn
xiāo sàn
yù sàn
chōng sàn
mí sàn
sè sàn
jī sàn
wán sàn
pàn sàn
lí sàn
jiāo sàn
xié sàn
fā sàn
pán sàn
kuì sàn
dǎ sàn
jiě sàn
biào sàn
bàn sàn
bān sàn
tiāo sàn
sì sàn
fàng sàn
niǎo sàn
jī sàn
shèn sàn
bù sàn
kuì sàn
mí sàn
zhēng sàn
pú sàn
hào sàn
pōu sàn
sōng sàn
xiāo sàn
guāi sàn
liú sàn
chū sàn
kuò sàn
yí sàn
lǎn sàn
dì sàn
biàn sàn
chǐ sàn
jiǎn sàn
pán sàn
pō sàn
rèn sàn
pēn sàn
chì sàn
yuán sàn
xī sàn
fā sàn
jiǎn sàn
líng sǎn
wù sàn
nú sàn
xiāo sàn
qū sàn
xiǔ sàn
bèi sàn
lěi sàn
wǎ sàn
fán sàn
sēn sàn
sōng sǎn
hè sàn
diāo sàn
qiān sàn
shū sàn
gěi sàn
táo sàn
huī sàn
shī sàn
pī san
fēi sàn
cuàn sàn
yì sàn
lì sàn
xíng sàn
hé sàn
ào sàn
bié sàn
huáng sàn
bēn sàn
mí sàn
jǔ sàn
màn sàn
bīng sàn
zhǔ sàn
shū sǎn
zǒu sàn
jīng sàn
dài sàn
fú sàn
mí sàn
huī sàn
xīng sàn
fǔ sàn
tuí sàn
qiǎn sàn
shí sàn
liǎn sàn
xǐ sàn
bèng sàn
yōu sàn
chì sàn
lí sàn
jù sàn
xié sàn
jiǎng sàn
diāo sàn
pàn sàn
líng sàn
yún sàn
mí sàn
被打垮而逃散。
⒈ 被打垮而逃散。
引《旧唐书·窦建德传》：“守兵既少，闻士达败，众皆溃散。”
《水浒传》第一〇五回：“贼将张寿领救兵二万前来，被林冲等杀其主将张寿，其餘偏牙将士及军卒都溃散去了。”
章炳麟《文学总略》：“曾国藩又杂钞经史百家，经典成文，不虞溃散，钞将何为。”
魏巍《东方》第三部第四章：“郭祥接到命令：立刻到苍鹰岭以南的大山里去搜剿一股溃散的敌人。”
也指溃败逃散的人。 《明史·流贼传·李自成》：“会我兵东返， 自成乃鳩合溃散，走平阳。”
溃败、逃散。
1. 大水冲开堤岸：溃决。溃堤。
2. 散乱，垮台：溃败。溃退。溃散。溃逃。溃不成军。崩溃。溃乱。
3. 肌肉组织因腐烂而破了口：溃烂。溃疡。
散读音：sàn,sǎn[ sàn ]1. 分开，由聚集而分离：分散。解散。涣散。散落。散失。散逸。
2. 分布，分给：散布。散发（fā）。天女散花。
3. 排遣：散心。散闷（mèn）。
4. 解雇：他干的不好，让那家饭店给散了。