wèn tiān
wèn nǐ
wèn jí
wèn jīng
wèn jiàn
wèn kěn
wèn dāng
wèn guà
wèn niú
wèn yí
wèn tí
wèn zuì
wèn hǎo
wèn xiān
wèn jiǎo
wèn dǐng
wèn ān
wèn dào
wèn chá
wèn shì
wèn kè
wèn biàn
wèn méng
wèn huì
wèn juàn
wèn xùn
wèn xīn
wèn níng
wèn àn
wèn shì
wèn gé
wèn duàn
wèn jīng
wèn duì
wèn qǔ
wèn xìn
wèn guān
wèn dá
wèn lǐ
wèn shù
wèn hòu
wèn láo
wèn yǔ
wèn bo
wèn juàn
wèn qiǎn
wèn jiē
wèn zé
wèn huà
wèn yí
wèn tú
wèn tóu
wèn pìn
wèn sú
wèn cè
wèn zhǎn
wèn qǐn
wèn duān
wèn zhuàng
wèn zhī
wèn jìn
wèn míng
wèn qīn
wèn shàn
wèn hào
wèn jīn
wèn zhěn
wèn jūn
wèn mù
wèn xué
wèn nàn
wèn suì
wèn fǎ
bīng juàn
wú juàn
huà juàn
jiōng juàn
xiǎo juàn
shī juàn
wèn juàn
líng juàn
huáng juàn
shuì juàn
chóu juàn
guān juàn
dīng juàn
dōng juàn
yí juàn
yīng juàn
shā juàn
jì juàn
háng juàn
yín juàn
là juàn
hé juàn
é juàn
yóu juàn
fèng juàn
sù juàn
shú juàn
zū juàn
ruǎn juàn
bái juàn
shī juàn
⒈ 《三国志·魏志·胡质传》“威，咸熙中官至徐州刺史” 裴松之注引晋孙盛《晋阳秋》：“威字伯虎，少有志尚，厉操清白。 质之为荆州也， 威自京都省之……临辞， 质赐绢一疋，为道路粮。
引威跪曰：‘大人清白，不审於何得此绢？’ 质曰：‘是吾俸禄之餘，故以为汝粮耳。’”
后遂用“问绢”作为人清慎之典。亦以咏归觐省亲。 唐杜甫《送窦九归成都》诗：“读书云阁观，问绢锦官城。”
仇兆鳌注：“竇九恐是成都竇少尹之子，故用问绢事，时盖以省覲归成都耶。”
唐钱起《送李四擢第归觐省》诗：“独揽还珠美，寧唯问绢情。”
问wèn(1)（动）本义：请人解答：～话。(2)（动）为表示关切而询问：慰～。(3)（动）审讯；追究：～供。(4)（动）管；干预：不闻不～。(5)（介）向（某方面或某人要东西）：我～他借本书。(6)姓。
绢读音：juàn绢juàn（名）一种薄而坚韧的丝织品：手～｜丝～｜绸～。