qǐn ruò
qǐn xī
qǐn chuáng
qǐn huài
qǐn zhì
qǐn mèng
qǐn fán
qǐn fàn
qǐn shān
qǐn sì
qǐn jì
qǐn shí
qǐn fú
qǐn hù
qǐn miè
qǐn shàn
qǐn miào
qǐn è
qǐn xué
qǐn zhàng
qǐn gōng
qǐn shuāi
qǐn miǎn
qǐn zhǐ
qǐn tíng
qǐn qīn
qǐn shòu
qǐn jí
qǐn kuì
qǐn shì
qǐn tuì
qǐn xīng
qǐn shuì
qǐn xiǎo
qǐn mò
qǐn tíng
qǐn suǒ
qǐn qǐn
qǐn hé
qǐn duān
qǐn bà
qǐn huǎng
qǐn dùn
qǐn qiū
qǐn zuò
qǐn mén
qǐn fèi
qǐn yuán
qǐn zhì
qǐn zhāi
qǐn bīng
qǐn mèi
qǐn hēi
qǐn móu
qǐn gé
qǐn màn
qǐn yī
qǐn gē
qǐn yàn
qǐn yuān
qǐn shàn
qǐn lěi
qǐn jiàn
qǐn yàn
qǐn chí
qǐn yuǎn
qǐn bìng
qǐn shí
qǐn shì
qǐn chē
qǐn diàn
qǐn sù
qǐn zhài
qǐn chǔ
qǐn é
qǐn lòu
qǐn è
qǐn wò
qǐn jù
qǐn qǔ
qǐn gé
qǐn cáng
qǐn yān
qǐn líng
qǐn wò
qǐn yuān
qǐn è
qǐn táng
qǐn lú
qǐn shéng
qǐn róng
qǐn xiǎng
qǐn quē
qǐn duó
qǐn mǐ
⒈ 渐渐，逐渐。寝，通“寖”。
引清杨笃生《新湖南》第四篇：“自唐至宋，胡族寝寝益猖獗，吾国民寝寝益柔懦， 南宋诸儒虽大声疾呼，以復仇雪耻，号召天下，顾其学説之界画，国家与世界混茫而不可辨。”