yàn lǚ
yàn nì
yàn xū
yàn mài
yàn cháo
yān shān
yàn hán
yàn dū
yàn wǎn
yàn xī
yàn xiè
yàn guǎn
yàn jiā
yàn zhuó
yàn kào
yàn cì
yàn sì
yàn lì
yàn shāng
yàn hè
yàn huì
yàn yǔ
yàn áo
yàn yàn
yàn pì
yàn duò
yàn hù
yàn huā
yàn jǐ
yàn wěi
yàn yóu
yān jīng
yàn zhōu
yàn chǔ
yàn lài
yàn yí
yàn xì
yàn ér
yàn péng
yān zhāo
yàn móu
yàn xí
yàn ní
yàn yuè
yàn pì
yàn zǔ
yàn gōng
yàn yuè
yàn mín
yàn ěr
yàn yǔ
yàn jī
yàn bì
yàn é
yàn nǚ
yàn xī
yàn cháo
yàn bì
yàn zhǐ
yàn jué
yàn jiā
yàn chāi
yàn zhì
yàn jiǎn
yàn diàn
yàn yīng
yàn wěi
yàn shì
yàn wō
yàn lěi
yàn ān
yàn huà
yàn diàn
yàn gōng
yàn chú
yàn dǐ
yàn gǔ
yàn shí
yàn láo
yàn guān
yān shí
yàn hé
yàn nì
yàn yǎng
yàn xù
yàn yù
yàn yán
yàn fǔ
yàn zhī
yàn jiǎn
yàn táng
yàn jí
yàn chén
yàn jí
yàn gài
yàn dòu
yàn bīn
yàn chū
yàn jù
yàn gǔ
yàn zhǔ
yàn zi
yàn jiǔ
yàn xiè
yān gē
yàn jiàn
yàn lóu
yàn yú
yàn kuì
yàn bá
yàn jū
yàn duò
yàn lù
yàn hú
yàn hàn
yàn jǐng
yān jīn
yàn kuài
yàn huì
yàn yǔ
yàn xī
yàn jū
yàn hóng
yàn luǎn
yān zhī
yàn méi
yān yán
yàn kàn
yàn xī
yàn fú
yàn chuí
yàn jiē
yàn lán
yān shì
yàn kuǎn
yàn qǐn
yàn shū
yàn yǒng
yàn tíng
yān rán
yàn huán
yàn zhuó
yàn mù
yàn kuì
yàn kǎi
yàn máo
yàn què
yàn yú
yàn quē
yàn mù
yàn jiǎo
yàn yǐn
燕子。
安(.好工具)适貌；和乐貌。
喻娇妻美妾。
⒈ 燕子。
引《诗·邶风·燕燕》：“燕燕于飞，差池其羽。”
孔颖达疏：“此燕即今之燕也，古人重言之。”
五代齐己《新燕》诗：“燕燕知何事，年年应候来。”
元揭傒斯《吴歌一首送张清夫提举征东校官先还吴中》：“吴中女儿白如华， 吴江燕燕拂波斜。”
⒉ 安适貌；和乐貌。
引《诗·小雅·北山》：“或燕燕居息，或尽瘁事国。”
毛传：“燕燕，安息貌。”
清朱之瑜《安南供役纪事》：“於是言笑燕燕，乞赋乞诗。”
⒊ 喻娇妻美妾。
引宋苏轼《张子野年八十五尚闻买妾述古令作诗》：“诗人老去鶯鶯在，公子归来燕燕忙。”
元王逢《无家燕》诗：“燕燕何足道，重貽王孙忧。”
郁达夫《留别梅浓》诗：“一春燕燕花间泣，几夜真真梦裡呼。”
燕子。
如：「莺莺燕燕」。