gǔ qì
gǔ chán
gǔ fān
gǔ bèi
gǔ zào
gǔ rén
gǔ chuī
gǔ zǐ
gǔ lóu
gǔ zào
gǔ yuán
gǔ bào
gǔ táo
gǔ wěn
gǔ shū
gǔ zhuǎn
gǔ dú
gǔ lú
gǔ qiè
gǔ jiǎ
gǔ fēng
gǔ ráo
gǔ bí
gǔ fǒu
gǔ yì
gǔ zhōng
gǔ pán
gǔ lán
gǔ jiàn
gǔ yù
gǔ fū
gǔ jī
gǔ jiá
gǔ shì
gǔ chàng
gǔ xiǎng
gǔ yě
gǔ hàn
gǔ lì
gǔ jiàn
gǔ shí
gǔ bù
gǔ qǔ
gǔ hàn
gǔ jiè
gǔ bǎn
gǔ chǎo
gǔ chàng
gǔ zòu
gǔ xià
gǔ kǒu
gǔ sǎng
gǔ xíng
gǔ zhàng
gǔ jiū
gǔ qǐ
gǔ yì
gǔ zhēng
gǔ xié
gǔ pí
gǔ huáng
gǔ zhù
gǔ luàn
gǔ rán
gǔ zhàng
gǔ gài
gǔ bāo
gǔ qià
gǔ diào
gǔ làng
gǔ yú
gǔ zhǎn
gǔ fú
gǔ qí
gǔ lǎo
gǔ pén
gǔ jià
gǔ dao
gǔ sī
gǔ lì
gǔ tuó
gǔ shǐ
gǔ lǜ
gǔ jí
gǔ xiǎn
gǔ xiāo
gǔ páo
gǔ lóu
gǔ zú
gǔ zhǎng
gǔ chē
gǔ qiū
gǔ bì
gǔ jié
gǔ mó
gǔ chàng
gǔ jiàn
gǔ hé
gǔ lì
gǔ qí
gǔ dǎo
gǔ jué
gǔ táo
gǔ fū
gǔ tuì
gǔ nong
gǔ jìn
gǔ dào
gǔ lì
gǔ duō
gǔ yí
gǔ zhǐ
gǔ shé
gǔ lún
gǔ fā
gǔ shān
gǔ jīn
gǔ dīng
gǔ wàn
gǔ zhào
gǔ fù
gǔ zuò
gǔ zhēng
gǔ bài
gǔ dāo
gǔ sāi
gǔ yì
gǔ zhì
gǔ chéng
gǔ biàn
gǔ sǒng
gǔ xiè
gǔ lòu
gǔ jìn
gǔ lǎo
gǔ pái
gǔ bīng
gǔ jiǎo
gǔ zhǎng
gǔ shèng
gǔ sè
gǔ quàn
gǔ yán
gǔ huò
gǔ pèi
gǔ yuè
gǔ shān
gǔ tuò
gǔ lìng
gǔ jiā
gǔ tū
gǔ yǐn
gǔ chuí
gǔ tuó
gǔ càn
gǔ wěi
gǔ shàn
gǔ duó
gǔ yǒng
gǔ fān
gǔ dǎo
gǔ biān
gǔ lè
gǔ cí
gǔ chì
gǔ yuè
gǔ yīn
gǔ chuáng
gǔ zhào
gǔ shuō
gǔ lì
gǔ pāi
gǔ qí
gǔ dí
gǔ hài
gǔ qín
gǔ chún
gǔ dòng
gǔ zhèn
gǔ zhēng
gǔ tán
gǔ dòu
gǔ lì
gǔ dàn
gǔ wǔ
gǔ bàn
gǔ bō
gǔ shǒu
gǔ dù
gǔ pí
gǔ bǐ
gǔ bō
gǔ zhù
gǔ dàng
gǔ rùn
gǔ cí
gǔ shà
gǔ yán
gǔ gē
gǔ zhòng
gǔ yāo
gǔ jí
gǔ nù
⒈ 亦作“鼓栧”。划桨。谓泛舟。
引《楚辞·渔父》：“渔父莞尔而笑，鼓枻而去。”
《晋书·文苑传·庾阐》：“中兴二十三载，余忝守衡南，鼓栧三江，路次巴陵。”
唐杜甫《幽人》诗：“洪涛隐笑语，鼓枻蓬莱池。”
《花月痕》第四八回：“陆兵纵马，水师鼓枻。”
摇桨行船。
鼓gǔ(1)（名）（～儿）打击乐器；多为圆桶形或扁圆形；中间空；一面或两面蒙着皮革：铜～｜手～｜大～｜花～。(2)（名）形状、声音、作用像鼓的：石～｜蛙～｜耳～。(3)（动）使某些乐器或东西发出声音；敲：～琴｜～掌。(4)（动）用风箱等扇（风）：～风。(5)（动）发动；振奋：～动｜～励｜～舞｜～起勇气｜～足干劲。(6)（动）凸起；涨大：他～着嘴半天没出声｜口袋装得～～的。
枻读音：yì,xiè[ yì ]1. 船舷：“桂櫂兮兰枻。”
2. 短浆：“浮文鷁，扬桂枻。”