yā tou
yā dào
yā bān
yā pù
yā yuè
yā dàng
yā bǎn
yā zì
yā fān
yā jìn
yā zhàng
yā diàn
yā qì
yā huā
yā piào
yā zhàng
yā jiè
yā sòng
yā shǔ
yā quàn
yā yá
yā yá
yā chē
yā wěi
yā chūn
yā dì
yā fèng
yā zhuān
yā zū
yā bǎo
yā yùn
yā láo
yā jīn
yā fā
yā lǐng
yā bǎo
yā tān
yā hào
yā jiǎo
hàn fèng
bèng fèng
yè fèng
tuō fèng
wú fèng
xì fèng
léng fèng
qí fèng
biān féng
qián fèng
yā fèng
piān fèng
mī feng
yǎn fèng
zhēn fèng
jiā fèng
xiá fèng
shěng fèng
yá fèng
nì fèng
jiē fèng
kuà fèng
bǔ fèng
mì féng
pīn fèng
bá fèng
guā fèng
zhí féng
dā fèng
zhǐ fèng
mì fèng
fēng féng
zhāng fèng
shú féng
xuē féng
lěng fèng
kuǎn féng
lián féng
zhàng fèng
xià fèng
bèi fèng
lòu féng
guāng fèng
rèn fèng
mén fèng
dòu féng
shā fèng
zhé fèng
gōu fèng
zhōng fèng
qiàn fèng
mí féng
cái féng
liè fèng
dǔ fèng
hé fèng
rén féng
duì fèng
kāi fèng
⒈ 亦称“押尾”。署名于法书两纸首尾缝间。后用于文书、契约的两纸缝间称押缝，用于文书契约的末尾称押尾。
引宋黄伯思《东观馀论·记与刘无言论书》：“魏晋以来法书，至梁御府藏之，皆是朱异 ……等题名於首尾纸缝间，故或谓之押缝，或谓之押尾，祗是谓书名耳。”
宋赵彦卫《云麓漫钞》卷六：“世人多误﹝《兰亭序》﹞宝鑱本为定武本，或云第五行有僧字，盖是时搨本至多，惟此僧永所藏为真。又云，当其行间是僧权押缝，后权字磨灭，曾不知老之将至，误用僧字。”
押yā(1)（动）把财物交给对方作为保证：抵～。(2)（动）暂时把人扣留：关～｜拘～｜看～。(3)（动）跟随着照料或看管：～车｜～送。(4)（动）同“压”：～柜。押yā(1)（动）在公文、契约上签字或画符号；作为凭信：～尾。(2)（名）作为凭信而在公文、契约上所签的名字或所画的符号：花～｜画～。
缝读音：féng,fèng[ fèng ]1. 空隙，裂开或自然露出的窄长口子：缝子。缝隙。裂缝。见缝插针。
2. 缝合的地方：天衣无缝。