kuǎn wán
kuǎn duì
kuǎn mén
kuǎn àn
kuǎn jì
kuǎn dǎ
kuǎn màn
kuǎn sè
kuǎn zì
kuǎn zhuàng
kuǎn dǔ
kuǎn cè
kuǎn wén
kuǎn gù
kuǎn bīng
kuǎn gòng
kuǎn huǎn
kuǎn sāi
kuǎn yàng
kuǎn shì
kuǎn liè
kuǎn zhú
kuǎn bié
kuǎn zú
kuǎn biān
kuǎn yè
kuǎn fú
kuǎn xù
kuǎn tuō
kuǎn yí
kuǎn dān
kuǎn yuē
kuǎn wèn
kuǎn qì
kuǎn huái
kuǎn yán
kuǎn jiē
kuǎn qiǎn
kuǎn yì
kuǎn jīn
kuǎn yán
kuǎn xíng
kuǎn nà
kuǎn kōng
kuǎn kū
kuǎn liú
kuǎn zhì
kuǎn fān
kuǎn zhuó
kuǎn zhàn
kuǎn qià
kuǎn huà
kuǎn juàn
kuǎn xiàng
kuǎn hǎo
kuǎn lǜ
kuǎn tán
kuǎn shùn
kuǎn yǔ
kuǎn féng
kuǎn yàn
kuǎn xīn
kuǎn dōng
kuǎn duàn
kuǎn bèi
kuǎn zhì
kuǎn kǎn
kuǎn kǔn
kuǎn mù
kuǎn dōng
kuǎn jiǎo
kuǎn tuō
kuǎn zòng
kuǎn zhì
kuǎn shí
kuǎn fù
kuǎn qǐ
kuǎn yà
kuǎn huì
kuǎn nì
kuǎn xiē
kuǎn jiā
kuǎn jiù
kuǎn xiá
kuǎn shū
kuǎn ér
kuǎn qǐ
kuǎn zi
kuǎn mó
kuǎn zhì
kuǎn biǎo
kuǎn zhì
kuǎn qū
kuǎn jú
kuǎn yù
kuǎn kuà
kuǎn qíng
kuǎn xī
kuǎn yàn
kuǎn dōng
kuǎn cí
kuǎn guān
kuǎn jiāo
kuǎn kòu
kuǎn é
kuǎn dì
kuǎn yán
kuǎn wàng
kuǎn ài
kuǎn mì
kuǎn jié
kuǎn chén
kuǎn zá
kuǎn yuàn
kuǎn yì
kuǎn chéng
kuǎn dài
kuǎn kuǎn
kuǎn yào
kuǎn jiē
kuǎn xiè
kuǎn tóu
kuǎn yǐn
kuǎn fú
kuǎn bù
kuǎn xú
⒈ 犹悃款。真诚。
引宋孔平仲《续世说·宠礼》:“周太祖时, 李穀以病臂未愈,三表辞位…… 穀见﹝帝﹞于金祥殿,面陈款悃,帝不许。”
明张居正《三辞恩命疏》:“窃有款悃之愚,敢终为皇上陈之。”
款kuǎn(1)(形)诚恳:~留|~曲。(2)(动)招待;款待:~客。款kuǎn(1)(名)法令、规章、条约等条文里分的项目;通常在条下分款;款下分项:第二条第一~。(2)(名)款项(3)(名);钱:现~|公~|存~|汇~。(4)(名)(~儿)书画上题的作者或赠送对象的姓名:上~|下~|落~。款kuǎn(动)〈书〉敲:~门|~关。款kuǎn(形)〈书〉缓;慢:~步|点水蜻蜓~~飞。
悃读音:kǔn悃kǔn(形)〈书〉真心诚意:聊表谢~。