pāng báo
pāng bó
pāng bì
pāng shù
pāng bèi
pāng qià
pāng mǔ
pāng zhù
pāng pèi
pāng yì
pāng gǔ
pāng hào
pāng rén
pāng bó
pāng tuó
pāng pài
pāng yáng
pāng tuó
pāng rùn
pāng shī
pāng liú
pāng shuǐ
pāng jí
pāng huì
pāng táng
pāng zé
pāng pā
pāng fū
pāng láng
pāng pāng
pāng pèi
.滂湃pāngpài
(1) 波浪相激的声音。形容水势盛大
例至若山雨滂湃,洪津泛洒,挂溜腾虚,直泻山下。——《水经注·渭水》英surging and roaring⒈ 澎湃。波浪相击声。
引北魏郦道元《水经注·渭水三》:“至若山雨滂湃,洪津泛洒,掛溜腾虚,直泻山下。”
唐李颀《杂兴》诗:“行人夜秉生犀烛,洞照洪深闢滂湃。”
宋王琪《秋日白鹭亭》诗:“鱼龙凭夜涛,四面忽滂湃。”
雨势盛大的样子。