dān shì
dān zhí
dān jià
dān gé
dān bǎn
dān pú
dān dài
dān chéng
dān yōu
dān zhuàng
dān yú
dān rèn
dān dēng
dān míng
dān mò
dān hè
dān rèn
dān tóu
dān ér
dān bǎo
dān xīn
dān wù
dān gāng
dān dàn
dān chán
dān zhàng
dān dài
dān dài
dān yú
dān lóng
dān xī
dān lái
dān fù
dān miǎn
dān zhàng
dān ráo
dān dāng
dān jīng
dān chà
dān dài
dān jiǎo
dān shòu
dān chóu
dān jié
dān jí
dān fū
dān ge
dān gǔ
dàn zi
dān xiū
dān xiǎn
dān jiǎo
dān yán
yǎng dài
zān dài
pī dài
zhòng dài
dǐng dài
dà dài
hé dài
xīn dài
èr dài
yōng dài
gài dài
pěng dài
yóng dài
lǚ dài
chā dài
yī dài
qīn dài
qìng dài
xū dài
zhān dài
dān dài
ài dài
sǒng dài
xiǎo dài
ài dài
bù dài
míng dài
tuī dài
áo dài
fèng dài
pèi dài
gǎn dài
yì dài
yì dài
fú dài
shī dài
fǎng dài
guī dài
máo dài
yì dài
chuān dài
kuì dài
fǔ dài
fù dài
hé dài
guàn dài
bào dài
qíng dài
xián dài
xīn dài
yì dài
⒈ 承担，担当。
引明唐顺之《为赈济事牌》：“一二大家欲施捨而不敢，贤能有司将担戴而未能。”
《儒林外史》第七回：“若有些须怠慢，山人就担戴不起。”
欧阳予倩《梁红玉》第九场：“困难当头，无穷的困苦正要我们担戴。”
⒉ 指肯负责，不推委的决心。
引田汉《关汉卿》第七场：“瞧你不出，倒是顶有担戴，为了救关汉卿 ……把担子全给自己挑上了。”
⒊ 充当，充任。
引明陈与郊《义犬记》第一出：“好，只是监生穷了，也是难担戴的。”
⒋ 原谅。
引曹禺《日出》第一幕：“我们得罪的地方，您可得担戴着点。”
承当、负责。《儒林外史．第七回》：「须要十分诚敬，若有些怠慢，山人就担戴不起！」也作「担待」。
1. 用肩膀挑：担水。
2. 承当，负责：担负。担任。担当。担待（a.原谅；b.担当责任）。担重任。担风险。
戴读音：dài戴dài(1)（动）把东西放在头、面、胸、臂等处：～手套。(2)（动）拥护；尊敬：爱～。