shī xīn
shī yé
shī rú
shī shuài
shī zhòng
shī fǎ
shī shī
shī shù
shī niáng
shī jǔ
shī fu
shī yǎng
shī biǎo
shī fàn
shī chuán
shī dé
shī fu
shī jiāo
shī xùn
shī rén
shī lǎo
shī bǐ
shī xiōng
shī fǔ
shī mó
shī zǐ
shī diàn
shī zhǎng
shī lǜ
shī mǔ
shī kǎi
shī gōng
shī gū
shī qí
shī pó
shī bīng
shī zōng
shī fēng
shī tǎ
shī gàn
shī zǔ
shī chuán
shī bó
shī xiàng
shī yǔ
shī jūn
shī kuàng
shī xué
shī dài
shī zūn
shī jì
shī shì
shī mó
shī dào
shī zhàng
shī gōng
shī shuō
shī yú
shī yí
shī mǔ
shī dì
shī jiàng
shī láng
shī yǒu
shī chéng
shī mén
shī shēng
shī jiě
shī yǐn
shī shì
shī wáng
shī tài
shī tú
shī lǚ
shī lì
shī bǎo
shī yuán
shī gǔ
shī qī
shī bó
yì dài
máo dài
míng dài
dà dài
lǚ dài
dān dài
yì dài
qíng dài
áo dài
sǒng dài
yóng dài
yōng dài
pī dài
bào dài
gài dài
fǎng dài
yī dài
fù dài
chuān dài
fú dài
yì dài
qīn dài
dǐng dài
chā dài
qìng dài
zhān dài
hé dài
yì dài
shī dài
pèi dài
xiǎo dài
xīn dài
xīn dài
bù dài
xū dài
tuī dài
zhòng dài
èr dài
kuì dài
zān dài
hé dài
fǔ dài
yǎng dài
fèng dài
xián dài
ài dài
guī dài
gǎn dài
pěng dài
ài dài
guàn dài
⒈ 师法推崇。
引宋王禹偁《送孙何序》：“会有以生之编集惠余者，凡数十篇，皆师戴六经，排斥百氏，落落然真韩柳之徒也。”
1. 教人的人：老师。导师。师傅。师生。师徒。师德。良师益友。好（）为人师。
2. 擅长某种技术的人：工程师。医师。技师。
3. 效法：师法古人。
4. 榜样：师范。
5. 指由师徒或师生关系产生的：师母。师兄。师弟。师妹。
6. 对和尚或道士的尊称：法师。禅师。
7. 军队：会师。出师。
8. 军队的编制单位，团或旅的上一级：师长。师座。
9. 一国的首都：京师。
10. 姓。
戴读音：dài戴dài(1)（动）把东西放在头、面、胸、臂等处：～手套。(2)（动）拥护；尊敬：爱～。