mò dōu
mò chén
mò jiàn
mò ní
mò ní
mò jìn
mò shì
mò huàn
mò cháo
mò mìng
mò mù
mò yóu
mò zhe
mò yào
mò wù
mò dài
mò huò
mò jìng
mò qī
mò shī
mò jiàng
mò gōng
mò qīn
mò háo
mò xiè
mò zī
mò jiǎn
mò zhí
mò lù
mò shé
mò zhì
mò jiā
mò jiè
mò xiāng
mò pài
mò jì
mò chǎn
mò xí
mò miǎo
mò dài
mò tú
mò shā
mò zhì
mò yì
mò fēng
mò chén
mò jǐng
mò juàn
mò juān
mò nǔ
mò yòng
mò cè
mò mín
mò jiǎo
mò gōng
mò lì
mò biān
mò rì
mò pǐn
mò làng
mò xué
mò shǔ
mò rén
mò shì
mò xìn
mò xiào
mò jié
mò chūn
mò dé
mò xíng
mò fèi
mò shí
mò shī
mò kē
mò jié
mò shēng
mò qí
mò tíng
mò méng
mò dù
mò dà
mò jué
mò liáo
mò dōng
mò shāo
mò lòu
mò guāng
mò xiàn
mò táng
mò xī
mò qǔ
mò suì
mò shì
mò shǐ
mò liú
mò dì
mò méi
mò lì
mò yuán
mò chuí
mò qiū
mò cāo
mò qì
mò jié
mò yīn
mò jí
mò zi
mò juàn
mò shuō
mò yì
mò shā
mò shì
mò fēng
mò nián
mò zuò
mò yán
mò diào
mò yóu
mò biàn
mò mò
mò shì
mò sù
mò jiǎ
mò shàng
mò xù
mò zhào
mò jì
mò qī
mò zuǒ
mò xí
mò chá
mò piān
mò xǐ
mò jiào
mò sú
mò yán
mò zào
mò zuò
mò yì
mò lán
mò yùn
mò guī
mò xiàng
mò jì
mò lüè
mò liè
mò bān
mò jì
mò hòu
mò zhuì
mò hào
mò fú
mò wěi
mò dì
mò zuò
mò lǚ
mò tú
mò zào
mò liǎo
mò yè
mò běn
mò héng
mò duān
mò tíng
mò fù
mò chǎn
mò lì
mò jiǎn
mò fǎ
mò wèi
mò yè
mò zhǔ
mò cái
mò dǐ
mò lèi
mò tóu
mò guān
mò gòng
mò duàn
mò zhòu
mò sūn
hú dǐ
wú dǐ
yǎn dǐ
xiǎo dǐ
dōu dǐ
xīn dǐ
jī dǐ
jiē dǐ
mò dǐ
jiāo dǐ
lì dǐ
hòu dǐ
tòu dǐ
dǎo dǐ
diàn dǐ
dào dǐ
pán dǐ
jǐng dǐ
xuǎn dǐ
chè dǐ
qián dǐ
fēng dǐ
tuō dǐ
nián dǐ
náng dǐ
péng dǐ
mài dǐ
zhù dǐ
tè dǐ
gēn dǐ
bǐ dǐ
lú dǐ
hé dǐ
wò dǐ
hēi dǐ
liàng dǐ
qiū dǐ
méi dǐ
yuè dǐ
xiáo dǐ
běn dǐ
cún dǐ
yōng dǐ
qīng dǐ
gāo dǐ
shuǎi dǐ
lián dǐ
nèn dǐ
guài dǐ
mō dǐ
gè dǐ
zhàng dǐ
xiè dǐ
hǎi dǐ
jiā dǐ
wù dǐ
fán dǐ
tàn dǐ
liú dǐ
jiàn dǐ
duān dǐ
gǔ dǐ
cǎo dǐ
xiāng dǐ
zuò dǐ
fēng dǐ
tāo dǐ
dì dǐ
dōng dǐ
huò dǐ
guàn dǐ
diàn dǐ
xuān dǐ
fāng dǐ
zú dǐ
guō dǐ
biāo dǐ
gǎo dǐ
tóu dǐ
bǎo dǐ
tiān dǐ
chè dǐ
níng dǐ
xié dǐ
jiǎo dǐ
àn dǐ
shí dǐ
tān dǐ
zhì dǐ
dǎ dǐ
shèn dǐ
gēn dǐ
jìn dǐ
dà dǐ
gōng dǐ
lǎo dǐ
yuán dǐ
sī dǐ
jiǔ dǐ
néng dǐ
lòu dǐ
mí dǐ
bān dǐ
最底下。
⒈ 最底下。 宋文莹《玉壶清话》卷二:“将建开宝寺塔, 浙匠喻皓料一十三层。
引郭(郭忠恕 )以所造小样末底一级折而计之,至上层餘一尺五寸,杀收不得。谓皓曰:‘宜审之。’ 皓因数夕不寐,以尺较之,果如其言。”
末mò(1)(名)东西的梢;尽头:年~。(2)(形)不是根本的重要的事物:~节。(3)(名)最后;终了;末尾:剧~|篇~。(4)(名)(~子、~儿 )细碎的或成面儿的东西:茶~。末mò(名)戏曲角色;扮演中年男子;京剧归入老生一类。
底读音:dǐ,de[ dǐ ]1. 最下面的部分:底层。底座。底下(a.下面;b.以后)。海底。底肥。
2. 末了:年底。月底。到底。
3. 根基,基础,留作根据:刨根问底。底蕴。底稿。底版。
4. 图案的基层:白底蓝花的瓶子。
5. 何,什么:底事伤感。
6. 古同“抵”,达到。