rèn shī
rèn hù
rèn shí
rèn zhàng
rèn kuī
rèn lǐ
rèn dèng
rèn péi
rèn nà
rèn zuò
rèn míng
rèn zhǔn
rèn lǐng
rèn mì
rèn fàn
rèn rén
rèn què
rèn yì
rèn cǎi
rèn gǔ
rèn qǔ
rèn sǒng
rèn biàn
rèn zú
rèn sè
rèn shi
rèn shú
rèn jū
rèn tóu
rèn shū
rèn shēng
rèn pài
rèn wéi
rèn zhèng
rèn de
rèn zhēn
rèn chēng
rèn gòng
rèn zhàng
rèn fá
rèn zhe
rèn zuì
rèn dìng
rèn qīng
rèn zhī
rèn bǎo
rèn jiù
rèn zuò
rèn kě
rèn fàn
rèn qīn
rèn shā
rèn chù
rèn juān
rèn chū
rèn jiǎo
rèn cuò
rèn tòu
rèn yǎng
rèn guò
rèn qí
rèn tóng
rèn zì
rèn de
bù de
lǎo de
ái de
kè de
dōu de
luò de
biāo dì
shǐ de
miǎn de
shèn de
zhǔn de
huá de
xiǎo de
péng de
wěi de
lián de
zǐ de
shè de
tán de
méi de
ā dì
wǔ de
hé de
mù dì
wèi dì
pū de
shì de
chuò de
pī de
pò dì
zhì dì
xián de
diǎn de
zhè de
biǎo de
dào de
mò de
huà de
tè de
cuì de
yí de
yuán de
shì de
chǎn de
shēng de
xià de
shěn de
xiāo de
téng de
zhǔ de
mā de
gé de
duān dì
nà de
xiáng de
jiā de
le de
chǎn dí
tū de
wēi de
chǎn de
zhēn de
chǎn de
wō de
rèn de
bié de
hū de
guàn de
chū de
nèn de
hōng de
xū de
qí de
yǎn de
zěn di
wù de
jīng de
wén de
guǒ de
⒈ 认得。
引《水浒传》第六回：“智深道：‘教你认的洒家。’轮起禪杖，抢那汉。”
《三侠五义》：“丁二爷问道：‘大哥如何认的他呢？’ 展爷便将苗家集之事述説一回。”
⒉ 承认。
引《儒林外史》第十七回：“这学裡老师是朝廷制下的，专管秀才，你就中了状元，这老师也要认的。”
认rèn(1)（动）认识；分辩：～字｜～清是非。(2)（动）跟本来没有关系的人建立某种关系：～老师。(3)（动）表示同意；承认：～可｜～输｜～错儿。(4)（动）认吃亏（后面要带‘了’）：你不用管；这事我～了。
的读音：de,dí,dì,dī[ de ]1.用在定语的后面。a）定语和中心词之间是一般的修饰关系：铁～纪律。幸福～生活。b）定语和中心词之间是领属关系：我～母亲。无产阶级～党。大楼～出口。c）定语是人名或人称代词，中心词是表示职务或身份的名词，意思是这个人担任这个职务或取得这个身份：今天开会是你～主席。谁～介绍人?d）定语是指人的名词或人称代词，中心词和前边的动词合起来表示一种动作，意思是这个人是所说的动作的受事：开他～玩笑。找我～麻烦。
2.用来构成没有中心词的“的”字结构。a）代替上文所说的人或物：这是我～，那才是你～。菊花开了，有红～，有黄～。b）指某一种人或物：男～。送报～。我爱吃辣～。c）表示某种情况、原因：大星期天～，你怎么不出去玩儿玩儿?。无缘无故～，你着什么急?d）用跟主语相同的人称代词加“的”字做宾语，表示别的事跟这个人无关或这事儿跟别人无关：这里用不着你，你只管睡你～去。e）“的”字前后用相同的动词、形容词等，连用这样的结构，表示有这样的，有那样的：推～推，拉～拉。说～说，笑～笑。大～大，小～小。
3.这个用法限于过去的事情。
4.用在陈述句的末尾，表示肯定的语气：这件事儿我知道～。
5.用在两个同类的词或词组之后，表示“等等、之类”的意思：破铜烂铁～，他捡来一大筐。老乡们沏茶倒水～，待我们很亲热。
6.用在两个数量词中间。a）表示相乘：这间屋子是五米～三米，合十五平方米。b）表示相加：两个～三个，一共五个。