rēng shéng
jiāng shéng
fǎ shéng
tāo shéng
dǎo shéng
zhū shéng
jū shéng
biàn shéng
xiàn shéng
jīn shéng
jì shéng
cóng shéng
dāo shéng
bí shéng
jù shéng
qiū shéng
jū shéng
jǐng shéng
zōng shéng
jiāng shéng
guàn shéng
yī shéng
bèi shéng
qǐn shéng
yù shéng
jǐng shéng
hóng shéng
jiān shéng
huá shéng
shì shéng
sī shéng
cǎo shéng
xián shéng
lǎn shéng
tiě shéng
jiàn shéng
kè shéng
huī shéng
huǒ shéng
lǚ shéng
lián shéng
fù shéng
qǔ shéng
qiàn shéng
tào shéng
gōu shéng
chǐ shéng
pí shéng
guī shéng
zhū shéng
yóu shéng
jǔ shéng
má shéng
zhǐ shéng
qīng shéng
tāo shéng
cù shéng
jiū shéng
zhǔn shéng
tiào shéng
zì shéng
yǐn shéng
hú shéng
chì shéng
jié shéng
xǐ shéng
tà shéng
máo shéng
shà shéng
zhí shéng
suí shéng
hēi shéng
gōu shéng
jī shéng
zhòng shéng
⒈ 丝带子。
引唐徐凝《回施先辈见寄新诗》之一：“九幽仙子西山卷，读了絛绳繫又开。”
⒉ 縚繩：丝带子。
引南朝陈徐陵《＜玉台新咏＞序》：“方当开兹縹帙，散此縚绳，永对翫於书帷，长循环於纤手。”
绦tāo（名）（～子）用丝线编织成的带子。
绳读音：shéng绳shéng(1)（名）（～子、～儿）用两股以上的棉、麻等纤维或稻草等拧成的条状物：麻～｜线～。(2)〈书〉（动）纠正；约束；制裁：～之以纪律。(3)〈书〉（动）继续。(4)（名）姓。