jiù cún
jiù pū
jiù quán
jiù guó
jiù fén
jiù shāng
jiù xiǎn
jiù yuè
jiù wǎn
jiù shì
jiù yào
jiù shī
jiù shì
jiù duó
jiù yù
jiù gē
jiù shí
jiù xīng
jiù jiě
jiù liáo
jiù sǐ
jiù jí
jiù xiǎng
jiù yē
jiù jīng
jiù dā
jiù bài
jiù shǒu
jiù gěi
jiù jì
jiù zāi
jiù mìng
jiù zhù
jiù zhěng
jiù tí
jiù qióng
jiù dù
jiù huàn
jiù jiē
jiù hù
jiù ān
jiù zhuǎn
jiù shú
jiù chǎng
jiù bīng
jiù guó
jiù yuán
jiù xù
jiù qǔ
jiù dòu
jiù dí
jiù huǒ
jiù kǔ
jiù huó
jiù zāi
jiù zhèng
jiù huāng
jiù zhì
jiù jí
jiù zhǐ
jiù ying
jiù guò
jiù bá
jiù rì
jiù fǔ
jiù bì
jiù jià
jiù dá
jiù zī
jiù fá
jiù jī
jiù jì
jiù zú
jiù xī
jiù bì
jiù diān
jiù qīng
jiù bìng
jiù nì
jiù dòu
jiù shē
jiù xī
jiù wáng
jiù miè
jiù shuǐ
jiù huò
jiù shī
jiù shēng
⒈ 救护中暑的人。
引《淮南子·说林训》：“病热而强之餐，救暍而饮之寒……欲救之，反为恶。”
唐杜甫《七月三日戏呈元二十一曹长》诗：“前圣眘焚巫， 武王亲救暍。”
仇兆鳌注：“《帝王世纪》：武王自孟津还，及於周，见暍人，王自左拥而右扇之。”
救jiù(1)（动）援助使脱离灾难或危险：～命｜挽～｜营～｜搭～｜抢～｜一定要把他～出来。(2)（动）援助人、使物免于（灾难、危险）：～亡｜～荒｜～灾｜～急。
暍读音：yē暍yē（动）中暑；伤暑。