shù pú
shù jū
shù lǐ
shù hái
shù tuān
shù fǎng
shù shǒu
shù fù
shù lì
shù yāo
shù tí
shù wǔ
shù jiǎ
shù jù
shù shī
shù gǔ
shù wěi
shù gōng
shù xù
shù yùn
shù yuē
shù shù
shù shǐ
shù liè
shù wú
shù shī
shù jí
shù tāo
shù mǎ
shù lèi
shù jǐng
shù gé
shù zhǐ
shù xiū
shù zhì
shù shēn
shù zhú
shù yùn
shù náng
shù zǎi
shù xiū
shù shuǐ
shù chú
shù gǔ
shù qǔ
shù tóu
shù bì
shù xīn
shù rèn
shù jiǎn
shù guà
shù guā
shù jù
shù chǔ
shù qì
shù yǐng
shù dài
shù zhì
shù zhuāng
shù chí
shù liáo
shù bīng
shù jiǎn
shù fù
shù fà
shù xù
shù fù
shù zhú
shù rèn
shù bó
shù xiōng
shù xiá
shù dān
shù guǒ
shù yá
shù jì
shù xié
shù fǔ
shù ài
shù sǎng
shù huǒ
shù jǐn
shù chái
shù rèn
shù jiào
shù jīn
shù fú
shù cǎo
shù shēn
lì chú
shēng chú
fù chú
xīn chú
jiāo chú
qiáo chú
dòu chú
fēi chú
jiù chú
zū chú
bǐng chú
sān chú
shēng chú
mò chú
shù chú
mǎ chú
yì chú
bì chú
qīng chú
zhuàn chú
è chú
mù chú
lóng chú
xún chú
fén chú
fǎn chú
wáng chú
chén chú
⒈ 捆草成束。一说，喻男女成婚。参见“束薪”。
引《诗·唐风·绸缪》：“绸繆束芻，三星在隅。”
《新唐书·忠义传中·张巡》：“明日贼攻城，设百楼， 巡栅城上，束芻灌膏以焚焉。”
⒉ 成束的草。
引《宋史·荆罕儒传》：“罕儒令人负束芻径趋太原城，焚其东门。”
清蒲松龄《聊斋志异·潍水狐》：“驴之为物庞然也……倘执束芻而诱之，则帖耳辑首，喜受羈勒矣。”
⒊ 后因以“束芻”称祭品。
引《后汉书·徐穉传》：“及林宗有母忧， 穉往弔之，置生芻一束於庐前而去。”
明李东阳《望狄梁公祠用前韵》：“寄远束芻谁与致，衝寒瘦马不胜骑。”
明袁宏道《哭江进之》诗序：“乙巳秋，闻进之兄卒于蜀 ……欲躬致束芻，值有邑乘之役，素车白马，未卜何日。”
将干草捆扎成束。古代用以比喻男女成婚。《诗经．唐风．绸缪》：「绸缪束刍，三星在隅。」也作「束薪」。
束shù(1)本义：（动）捆缚；系（jì）：（动）捆缚；系（jì）(2)（名）用于捆在一起的东西：一～鲜花。(3)（名）聚集成一长条的东西：电子～。(4)（动）控制；约束：拘～｜～手～脚。(5)姓。
刍读音：chú刍chú(1)（名）喂牲畜的草：反～。(2)（动）割草：～牧田中。