jiàn qí
jiàn zhāng
jiàn jiǎo
jiàn duān
jiàn guā
jiàn ǎo
jiàn tǒng
jiàn jī
jiàn lóu
jiàn chuāng
jiàn fáng
jiàn yǔ
jiàn kuò
jiàn zǐ
jiàn yú
jiàn dào
jiàn bù
jiàn gān
jiàn chá
jiàn gàn
jiàn fú
jiàn shǐ
jiàn jué
jiàn jīn
jiàn zhuó
jiàn hú
jiàn shǒu
jiàn tǒng
jiàn gàn
jiàn gǎo
jiàn kè
jiàn dī
jiàn zú
jiàn chóu
jiàn jú
jiàn yáo
jiàn hú
jiàn yī
jiàn fēng
jiàn cā
jiàn zhū
jiàn bǎ
jiàn shì
jiàn sǔn
jiàn fú
jiàn méng
jiàn jìng
jiàn tóu
jiàn gǎn
jiàn duǒ
jiàn kuò
jiàn miáo
jiàn lòu
jiàn shuǐ
jiàn ruò
jiàn shū
jiàn zhú
jiàn xián
⒈ 箭靶。
引吴晗《况锺和周忱》：“也正由于封建时代的青天极少，所以历史上屈指可数的几个青天，也就成为箭垛式的人物，许多人民理想中的好事都被堆砌到他们身上了。”
⒉ 城墙上面呈凹凸形的短墙。
城上的短墙。
箭jiàn（名）古代兵器；长约二、三尺的细杆装上尖头；杆的末梢附有羽毛；搭在弓弩上发射。
垛读音：duǒ,duò[ duǒ ]1. 墙或某些建筑物突出的部分，有支撑或掩蔽作用：垛子。垛堞（城墙上凹凸状矮墙，即“女儿墙”）。城垛。
2. 土筑的箭靶子：箭垛。射垛。中（zhòng ）垛。