bō bì
bō cì
bō wén
bō sè
bō zhà
bō luó
bō dǎo
bō shuǐ
bō zhū
bō dòng
bō xún
bō yuán
bō fù
bō hóng
bō jí
bō yì
bō làn
bō chén
bō jí
bō bà
bō jiǎo
bō táo
bō zhòu
bō lù
bō lián
bō lián
bō téng
bō nà
bō còu
bō yǎn
bō cháng
bō luó
bō shì
bō chǎ
bō chí
bō lí
bō lǒng
bō shàn
bō sù
bō zhé
bō làng
bō ruò
bō shén
bō liú
bō lèi
bō lín
bō qiào
bō mí
bō hài
bō duàn
bō lán
bō qiān
bō xíng
bō rǎo
bō wén
bō léng
bō dàng
bō sī
bō bō
bō xiǎn
bō shù
bō yù
bō huà
bō zhā
bō wěi
bō lún
bō zhā
bō zhī
bō cháo
bō fú
bō shì
bō lán
bō líng
bō jùn
bō gǔ
bō sī
bō rùn
bō fēng
bō guāng
bō zhé
bō qiào
bō chá
bō xīn
bō guān
bō bèng
bō zhuó
bō guǐ
bō hài
bō tāo
bō pǔ
bō hén
bō jìng
bō zhà
⒈ 谓唠唠叨叨，争吵不休。
引清李渔《蜃中楼·怒遣》：“祇为向平婚嫁，老夫妻镇日波喳。”
⒉ 语末助词。
引明黄元吉《流星马》第三折：“黄廷道狡佞奸滑，背义走路远波喳，赶上时命掩黄沙。”
危害、苦难和折磨。《金瓶梅．第六回》：「可怪狂夫恋野花，因贪淫色受波喳。」也作「波查」、「波蹅」。
波bō(1)（名）波浪；江湖海洋上起伏不平的水面：～纹。(2)（名）振动在物体中的传播叫做波；如水波、声波等。也叫波动。(3)（名）比喻事情的意外变化：风～｜一～未平；一～又起。(4)（动）〈方〉跑。
喳读音：zhā,chā[ zhā ]1. 旧时仆役对主人的应诺声：喳，太后有何吩咐。
2. 象声词，鸟叫声：喜鹊喳喳叫。