jì fǎ
jì jiǔ
jì sī
jì qī
jì dòu
jì mù
jì lèi
jì yí
jì zhǔ
jì gào
jì niǎo
jì xīng
jì jiǔ
jì cài
jì liàn
jì mò
jì pī
jì fēng
jì xīng
jì zuò
jì líng
jì shì
zhà chéng
jì diàn
jì cí
jì zhuì
jì tǎ
jì kǒng
jì hòu
jì tián
jì bài
jì jì
jì là
jì sì
jì shēng
jì ròu
jì jiāng
jì dīng
jì shǐ
jì fù
jì bào
jì zǔ
jì zhī
jì tiān
jì hào
jì jù
jì tán
jì zhàng
jì fén
jì fú
jì hóng
jì gōng
jì tíng
jì wén
jì shī
jì sǎo
jì tán
jì pán
jì diào
jì qí
jì zhèng
jì fèi
jì dì
jì shén
jì zàng
jì zhuì
jì lǐ
jì zūn
jì yú
jì liàn
jì qì
jì mén
⒈ 古代以韭祭献。
引《诗·豳风·七月》：“二之日凿冰冲冲，三之日纳于凌阴，四之日其蚤，献羔祭韭。”
孔颖达疏：“四之日其早，朝献黑羔於神，祭用韭菜，而开之所以御暑，言先公之教，寒暑有备也。”
《续资治通鉴·宋太宗淳化三年》：“辛酉，令有司以二月开冰，献羔祭韭。”
1. 对死者表示追悼、敬意的仪式：祭奠。祭礼。祭灵。祭典。祭扫。
2. 供奉鬼神或祖先：祭祖。祭天。祭祀。祭灶。
3. 使用（法宝）：祭起一件法宝。
韭读音：jiǔ韭jiǔ（名）韭菜；多年生草本植物；叶细长而扁；开小白花。叶和花嫩时可以吃：～菜｜～黄。