jì fǎ
jì tiān
jì tíng
jì tǎ
jì sī
jì lèi
jì shǐ
jì lǐ
jì yí
jì zhī
jì zǔ
jì xīng
jì cài
jì fèi
jì qì
jì tán
jì diàn
jì sì
jì shī
jì dì
jì mù
jì bài
jì gào
jì fén
jì shēng
jì zhǔ
jì qī
jì zàng
jì líng
jì jiǔ
jì fù
jì zhuì
jì liàn
jì niǎo
jì jiǔ
jì hào
jì sǎo
jì zhèng
jì dòu
jì liàn
jì shén
jì kǒng
jì shì
jì yú
jì qí
jì fú
jì zūn
jì wén
jì cí
jì jiāng
jì zhuì
jì jì
zhà chéng
jì hòu
jì mò
jì hóng
jì fēng
jì bào
jì pī
jì dīng
jì mén
jì tán
jì jù
jì là
jì tián
jì pán
jì gōng
jì zuò
jì zhàng
jì xīng
jì diào
jì ròu
shàng shēng
jì shēng
miàn shēng
shén shēng
bào shēng
tóu shēng
quán shēng
yǒu shēng
láo shēng
lǐng shēng
mǎ shēng
yú shēng
jì shēng
tè shēng
sān shēng
sì shēng
wù shēng
nì shēng
liù shēng
lì shēng
xī shēng
dì shēng
quán shēng
yě shēng
shěng shēng
jiā shēng
xiǎo shēng
miào shēng
guì shēng
xīng shēng
xī shēng
chì shēng
chù sheng
dǎo shēng
xuè shēng
wǔ shēng
⒈ 指古代祭祀时用牲畜(奴隶社会甚至用活人)作祭品。
引《礼记·祭义》：“牺牷祭牲，必於是取之，敬之至也。”
郭沫若《奴隶制时代·关于奴隶与农奴的纠葛》：“周代还是有杀殉制的，而且在春秋年间都还在用人为祭牲。”
1. 对死者表示追悼、敬意的仪式：祭奠。祭礼。祭灵。祭典。祭扫。
2. 供奉鬼神或祖先：祭祖。祭天。祭祀。祭灶。
3. 使用（法宝）：祭起一件法宝。
牲读音：shēng牲shēng(1)（名）家畜：～口。(2)（名）古代祭神用的牛、羊、猪等：献～。