què cǎi
pī cǎi
chóng cǎi
sōu cǎi
pō cǎi
jiū cǎi
yù cǎi
jiàng cǎi
miào cǎi
chǒu cǎi
shān cǎi
bāo cǎi
yào cǎi
shuāng cǎi
guǒ cǎi
fèng cǎi
diàn cǎi
fǎng cǎi
shēng cǎi
zhí cǎi
jié cǎi
kāi cǎi
duō cǎi
cuì cǎi
sān cǎi
gǔ cǎi
liè cǎi
xiá cǎi
jiā cǎi
dān cǎi
méi cǎi
jīng cǎi
qiān cǎi
jiū cǎi
lián cǎi
huī cǎi
tàn cǎi
fēng cǎi
qīng cǎi
huá cǎi
yí cǎi
jiàn cǎi
rǎn cǎi
hè cǎi
shēn cǎi
shí cǎi
bó cǎi
xié cǎi
ruì cǎi
zōng cǎi
zī cǎi
zuǎn cǎi
wù cǎi
huà cǎi
fā cǎi
yāo cǎi
zǎo cǎi
diào cǎi
guāng cǎi
zhēng cǎi
shān cǎi
luán cǎi
yán cǎi
cháo cǎi
sù cǎi
xún cǎi
xià cǎi
shè cǎi
bào cǎi
yǒu cǎi
cí cǎi
dǎ cǎi
jīn cǎi
cuò cǎi
bì cǎi
yún cǎi
wò cǎi
nà cǎi
biāo cǎi
sè cǎi
yàn cǎi
yú cǎi
xīn cǎi
zá cǎi
chǒu cǎi
gōu cǎi
tián cǎi
lāo cǎi
chè cǎi
wán cǎi
shì cǎi
quán cǎi
bǐ cǎi
bā cǎi
fú cǎi
fú cǎi
pēng cǎi
shén cǎi
kǒu cǎi
bù cǎi
hàn cǎi
yǒu cǎi
biāo cǎi
bāng cǎi
hóng cǎi
yú cǎi
liàng cǎi
fàn cǎi
huí cǎi
cí cǎi
fěng cǎi
liù cǎi
cháo cǎi
róng cǎi
hóng cǎi
dà cǎi
zēng cǎi
liú cǎi
tīng cǎi
guān cǎi
bò cǎi
huáng cǎi
fēng cǎi
wén cǎi
yì cǎi
xià cǎi
zhēn cǎi
bīn cǎi
xuàn cǎi
lì cǎi
cái cǎi
jiān cǎi
xiū cǎi
tāo cǎi
liáo cǎi
xuán cǎi
dào cǎi
zhāng cǎi
qiú cǎi
niàng cǎi
cháo cǎi
huái cǎi
rù cǎi
zàn cǎi
zhuàng cǎi
diāo cǎi
hǎo cǎi
chǔ cǎi
cuǐ cǎi
mín cǎi
yán cǎi
yàn cǎi
qīng cǎi
liáo cǎi
qiáo cǎi
qī cǎi
yě cǎi
ní cǎi
běn cǎi
shōu cǎi
jùn cǎi
duō cǎi
guò cǎi
⒈ 亦作“縟彩”。绚丽的色彩。借指繁华的文采。
引南朝梁刘勰《文心雕龙·情采》：“鏤心鸟迹之中，织辞鱼网之上，其为彪炳，縟采名矣。”
《文选·任昉＜王文宪集序＞》：“固以理穷言行，事该军国，岂直彫章縟采而已哉！”
吕延济注：“縟采，杂色也。”
《隋书·文学传序》：“﹝济阳江淹等﹞并学穷书圃，思极人文。縟彩鬱於云霞，逸响振於金石。”
明张居正《赠吴霁翁督学山东序》：“故窾言者，弃德之竇也。縟采者，彫朽之饰也。”
章炳麟《辨诗》：“宜本之情性，参之政训，稽之典礼，去其縟采，泯其华饰，无或糅杂故事，以乱章句。”
缛rù（形）繁琐；繁重。
采读音：cǎi,cài[ cǎi ]1. 摘取：采撷。采花。采摘。采制。
2. 开采：采煤。采矿。
3. 选取，取：采访（搜集寻访）。采纳（接受意见）。采集。采购。采写。
4. 神采，神色，精神：神采。精采。
5. 同“彩”。
6. 〔采采〕盛多的样子。
7. 古代指官。