fù kuī
fù yǎng
fù hán
fù jú
fù guó
fù lǐ
fù xìn
fù hé
fù bù
fù zhǔn
fù kǎo
fù suàn
fù dìng
fù zhuì
fù běn
fù shī
fù yǎn
fù guǒ
fù bì
fù zhā
fù bèi
fù pí
fù zèng
fù shí
fù méng
fù qīng
fù cháo
fù yā
fù zōng
fù shāng
fù mù
fù yī
fù hù
fù yòu
fù kē
fù àn
fù tāo
fù xiě
fù sòng
fù yàn
fù zú
fù mìng
fù shè
fù bēi
fù yàn
fù mái
fù jiàn
fù wáng
fù jiù
fù dūn
fù àn
fù shì
fù jūn
fù lù
fù bāng
fù yīn
fù bá
fù jū
fù guò
fù dào
fù nì
fù shì
fù bài
fù àng
fù fú
fù shé
fù píng
fù zǎi
fù shī
fù wèn
fù yǔn
fù shuǐ
fù wèng
fù luàn
fù jiāo
fù zhé
fù dǐng
fù shū
fù róng
fù mò
fù chuō
fù ài
fù luò
fù chē
fù yú
fù shǒu
fù qí
fù hé
fù zhōu
fù pén
fù zhào
fù yì
fù diān
fù yú
fù rǔ
fù xùn
fù yuè
fù mào
fù zhèn
fù miè
fù hǎi
fù líng
fù dàng
fù sǎn
fù sù
fù kān
fù gài
fù jiǎn
fù fān
fù lù
fù bèi
fù zhào
fù chè
fù kuì
fù duǎn
fù liáo
fù luǎn
fù dàn
fù bù
fù nì
fù dì
fù jiǎng
fù jiàng
fù tà
fù bì
fù bù
fù hǎi
⒈ 喻著作毫无价值或不被人重视。亦用以表示自谦。参见“覆酱瓿”。
引宋陆游《秋晚寓叹》诗之四：“著书终覆瓿，得句漫投囊。”
明唐寅《除夜坐蛱蝶斋中》诗：“一卷文章尘覆瓿，两都踪迹雪随驴。”
清李渔《闲情偶寄·词曲上·结构》：“为文仅称点鬼之谈，著书惟供覆瓿之用。”
⒉ 犹覆盆。参见“覆盆”。
引明范濂《云间据目抄·纪祥异》：“但始事之日，业已申呈各衙门，终难曲庇，故各拟徒杖，实覆瓿之冤也。”
汉扬雄以为经莫大于《易》，故作《太玄》，欲求文章成名于后世。刘歆观之，告诉扬雄，天下学者尚不能通晓《易经》，又如何能了解太玄，恐怕后人要拿来盖酱缸。典出《汉书．卷八七．扬雄传下》。后比喻论著不受人重视。清．王鹏运〈摸鱼子．莽风尘雅音寥落〉词：「文章事，复瓿代薪朝暮，新声那辨钟缶？」也作「复酱瓿」。
覆fù(1)（动）基本义：〈书〉盖住：〈书〉盖住(2)（动）〈书〉底朝上翻过来；歪倒：～舟｜～巢无完卵｜前车之～；后车之鉴。(3)（动）同“复”。
瓿读音：bù瓿bù（名）〈书〉小瓮。