fù yā
fù cháo
fù pí
fù kān
fù bì
fù fān
fù chē
fù wáng
fù qīng
fù yīn
fù àn
fù bù
fù dì
fù zèng
fù suàn
fù zhào
fù shī
fù hán
fù guò
fù fú
fù bù
fù zǎi
fù chè
fù yàn
fù zhǔn
fù píng
fù jūn
fù zhé
fù yòu
fù zhào
fù shí
fù bèi
fù luò
fù méng
fù líng
fù jú
fù bēi
fù liáo
fù zú
fù yǎng
fù diān
fù yuè
fù chuō
fù shāng
fù bì
fù duǎn
fù shé
fù lù
fù shū
fù sù
fù tāo
fù mìng
fù yú
fù bài
fù dàn
fù àn
fù kē
fù ài
fù jiù
fù yī
fù tà
fù dìng
fù jiàn
fù shuǐ
fù wèn
fù mù
fù dūn
fù zhèn
fù yú
fù zhā
fù hù
fù jiǎng
fù jiǎn
fù luàn
fù nì
fù jū
fù pén
fù zhōu
fù zōng
fù hǎi
fù yì
fù lù
fù bá
fù hé
fù kǎo
fù yǔn
fù kuì
fù shǒu
fù sòng
fù shī
fù mái
fù yàn
fù jiàng
fù róng
fù luǎn
fù mào
fù dào
fù dàng
fù bù
fù dǐng
fù sǎn
fù guǒ
fù nì
fù kuī
fù àng
fù xùn
fù xìn
fù miè
fù hǎi
fù hé
fù yǎn
fù shì
fù lǐ
fù shè
fù wèng
fù zhuì
fù bèi
fù běn
fù guó
fù xiě
fù jiāo
fù qí
fù mò
fù gài
fù bāng
fù shì
fù rǔ
xiū dǐng
chēng dǐng
xuán dǐng
wèn dǐng
tiáo dǐng
xuān dǐng
sān dǐng
qiè dǐng
dìng dǐng
chán dǐng
hóng dǐng
sī dǐng
míng dǐng
gàn dǐng
yán dǐng
shāng dǐng
zhé dǐng
yīn dǐng
wén dǐng
chán dǐng
kǒng dǐng
wèi dǐng
zhēn dǐng
yú dǐng
yào dǐng
zhuàn dǐng
lá dǐng
ná dǐng
cuàn dǐng
hàn dǐng
jīn dǐng
chán dǐng
yù dǐng
zhōng dǐng
wǎ dǐng
huái dǐng
dān dǐng
wèi dǐng
diàn dǐng
rèn dǐng
xià dǐng
hè dǐng
kuī dǐng
zhí dǐng
jiǔ dǐng
xíng dǐng
pán dǐng
guān dǐng
yí dǐng
huáng dǐng
fēn dǐng
qiān dǐng
pò dǐng
gào dǐng
qiān dǐng
gāng dǐng
bǎo dǐng
rǎn dǐng
páo dǐng
hū dǐng
hú dǐng
guī dǐng
fù dǐng
bǔ dǐng
shì dǐng
shí dǐng
lú dǐng
fāng dǐng
wǔ dǐng
láo dǐng
shì dǐng
shén dǐng
chán dǐng
yuán dǐng
péi dǐng
fù dǐng
fén dǐng
niú dǐng
liáng dǐng
hé dǐng
xīn dǐng
xià dǐng
jìn dǐng
fèi dǐng
chóng dǐng
liè dǐng
yàn dǐng
yīn dǐng
xǐ dǐng
wáng dǐng
gān dǐng
rán dǐng
lóng dǐng
shèng dǐng
tái dǐng
kuāng dǐng
xiǎng dǐng
zhōu dǐng
⒈ 犹覆餗。
引宋苏舜钦《了语不了语》诗之一：“公餗欲成忽覆鼎，银缾汲絶还沉井。”
明郑若庸《玉玦记·阴判》：“谩教覆鼎空号救，直须是染指还收。”
⒉ 指误事失职的权臣。参见“覆公折足”。
引宋刘子翚《汴京纪事》诗：“空嗟覆鼎误前朝，骨朽人间駡未销。”
钱锺书注：“出於《易经》里《鼎》卦的爻辞，指误事失职的大臣。”
误事失职的大臣。
覆fù(1)（动）基本义：〈书〉盖住：〈书〉盖住(2)（动）〈书〉底朝上翻过来；歪倒：～舟｜～巢无完卵｜前车之～；后车之鉴。(3)（动）同“复”。
鼎读音：dǐng鼎dǐng(1)（名）古代煮东西用的器物；三足两耳：钟～。(2)（副）正当、 正在：～盛。