yóu yún
huáng yún
qǐ yún
qí yún
ná yún
xū yún
dài yún
céng yún
bǎo yún
yú yún
shuǐ yún
ná yún
bái yún
mán yún
yù yún
sū yún
guò yún
qiān yún
líng yún
shī yún
àn yún
bì yún
jiāo yún
huǒ yún
mián yún
chéng yún
jià yún
mín yún
cǎi yún
hé yún
chóng yún
jī yún
yǐ yún
héng yún
shuò yún
cán yún
wàng yún
jué yún
tíng yún
biāo yún
nì yún
téng yún
yǔ yún
xiāo yún
xián yún
xīng yún
gài yún
zhù yún
xiè yún
dé yún
màn yún
jī yún
shū yún
chī yún
xuán yún
chéng yún
jì yún
níng yún
zhōng yún
wā yún
dié yún
lián yún
tún yún
réng yún
gōu yún
tuí yún
nán yún
zhuī yún
tuí yún
bī yún
jǐn yún
qī yún
qīng yún
è yún
qǐ yún
cóng yún
xiè yún
fàn yún
gū yún
shùn yún
lǜ yún
nuǎn yún
mí yún
hóng yún
zhèn yún
yǎn yún
yuān yún
bèng yún
wū yún
zhěn yún
xuě yún
fēi yún
shēng yún
wǔ yún
zhào yún
chán yún
sháo yún
xiān yún
qìng yún
zēng yún
pái yún
chǔ yún
hàn yún
huì yún
chán yún
huà yún
duàn yún
zhòng yún
wū yún
máng yún
gāo yún
fàn yún
gàn yún
mù yún
bēng yún
quán yún
qīng yún
qīng yún
duō yún
duī yún
hè yún
lún yún
huán yún
niè yún
hú yún
zhōu yún
gàn yún
fú yún
mì yún
jiàng yún
pò yún
chuī yún
yǔ yún
cén yún
pān yún
huì yún
qí yún
líng yún
shěn yún
píng yún
dào yún
shèn yún
bèi yún
dòng yún
dàn yún
lí yún
háng yún
zhū yún
cí yún
chūn yún
zhàn yún
wò yún
shāng yún
jìng yún
lú yún
wěi yún
jiá yún
làn yún
zhàng yún
dī yún
mó yún
tà yún
shū yún
péng yún
cuì yún
qiè yún
jìn yún
hán yún
xiáng yún
mǎo yún
diāo yún
gǔ yún
tiān yún
liáng yún
wán yún
chāng yún
yù yún
fēn yún
hēi yún
mèng yún
jì yún
chī yún
cháng yún
cháo yún
shí yún
guī yún
shāo yún
juǎn yún
sōng yún
pī yún
líng yún
chóu yún
gē yún
fēi yún
fēng yún
ní yún
chuí yún
luàn yún
zāng yún
zhù yún
rú yún
diāo yún
zú yún
dēng yún
yān yún
jí yún
chóu yún
bù yún
chén yún
qīng yún
cái yún
chàng yún
duǒ yún
yóu yún
yù yún
chuān yún
fú yún
piàn yún
jǐng yún
bìn yún
shèng yún
ní yún
gòu yún
比喻山居。山中多云，故云。
⒈ 比喻山居。山中多云，故云。
引唐陆龟蒙《和张广文贲旅泊吴门次韵》：“茅峯曾醮斗， 笠泽久眠云。”
宋文莹《玉壶清话》卷七：“渭川凝碧，早抛钓月之流； 商岭排青，不逐眠云之侣。”
宋杨万里《竹床》诗：“谁言诗老眠云榻，不是渔郎钓月竿。”
山居。
眠mián(1)（名）睡眠：催～｜失～｜冬～｜休～。(2)（名）某些动物在一段时间内不动不吃的现象。
云读音：yún云yún(1)（动）说：人～亦～。(2)古汉语助词：岁～暮矣。云yún（名）云彩。云yún(1)（名）指云南。(2)（Yún）姓。