wán ān
zǎo ān
jiàn ān
yì ān
shòu ān
fú ān
qiān ān
yì ān
bǎo ān
yì ān
yàn ān
qīng ān
kuān ān
bǐng ān
zhǎng ān
yú ān
qián ān
zhāo ān
jìng ān
kòu ān
huì ān
mèng ān
hé ān
yǒng ān
jū ān
fǔ ān
jīn ān
fù ān
dà ān
qǐng ān
lǐ ān
tuǒ ān
huáng ān
shàng ān
tián ān
fú ān
yǎng ān
qǐ ān
xīng ān
róu ān
quán ān
níng ān
cū ān
zǐ ān
shùn ān
xī ān
xián ān
tuì ān
jī ān
dào ān
jí ān
xiāng ān
biàn ān
zhì ān
xuán ān
xīn ān
zì ān
dūn ān
zūn ān
yì ān
shū ān
gāo ān
pì ān
yùn ān
chéng ān
mù ān
kāng ān
piān ān
wèn ān
cún ān
jìn ān
guī ān
mì ān
yí ān
mǎ ān
jí ān
tái ān
diàn ān
míng ān
huái ān
tōu ān
gōng ān
xíng ān
měng ān
qīng ān
jiù ān
yàn ān
yàn ān
cháng ān
biàn ān
tián ān
liǔ ān
jí ān
pān ān
tōu ān
huái ān
gǒu ān
huái ān
lè ān
qiàn ān
bù ān
fù ān
píng ān
guì ān
lín ān
fù ān
èr ān
fèng ān
kǎi ān
yán ān
wǎn ān
gān ān
dài ān
chén ān
ài ān
wèi ān
xùn ān
rì ān
quán ān
zhēn ān
wèi ān
suí ān
zhèn ān
yuàn ān
⒈ 安闲;安逸。
引晋束晳《补亡诗·南陔》:“眷恋庭闈,心不遑安。”
前蜀杜光庭《众补修三会醮词》:“臣等数年以来,於下会之日,共申祈醮,以罄焚修,昨日迫於尘缘,偶过佳节,中心忧惕,不敢遑安。”
元揭傒斯《送孙志言远游》诗:“志士游四海,岂拘名利牵, 孙子三十餘,怀策靡遑安。”
遑huáng(形)恐惧不安。
安读音:ān安ān(1)(形)安定:心神不~。(2)(动)使安定(多指心情):~民。(3)(形)对生活、工作等感觉满足合适;心安:~之若泰。(4)(形)平安;安全(跟‘危’相对):公~。(5)(动)使有合适的位置:~插|~顿。(6)(动)安装;设立:~电灯。(7)(动)加上:~罪名。(8)(动)存着;怀着(某种念头;多指不好的):你~的什么心?(9)姓。(10)〈书〉疑问代词。问处所或表示反问:而今~在|~能若无其事?(11)(量)安培的简称。