tián dàn
tián lán
tián bō
tián cuì
tián ér
tián yú
tián yù
tián jìng
tián jì
tián jiǎn
tián dàn
tián rán
tián dàn
tián hū
tián mì
tián yǎ
tián jiǔ
tián hé
tián duò
tián dàng
tián yí
tián chōng
tián shì
tián huō
tián xī
tián mù
tián mò
tián yì
tián kuàng
tián chàng
tián yǎng
tián lè
tián bēi
tián xū
tián mǐn
tián rú
tián dàn
tián ān
tián mò
jiàn ān
kuān ān
kòu ān
xī ān
yǒng ān
zhì ān
pì ān
huái ān
píng ān
huáng ān
cū ān
yǎng ān
hé ān
lè ān
guì ān
qián ān
xián ān
zūn ān
huái ān
fù ān
zì ān
bǎo ān
fǔ ān
quán ān
qiān ān
chéng ān
èr ān
mǎ ān
gān ān
kāng ān
jí ān
rì ān
qīng ān
zhēn ān
shòu ān
jí ān
suí ān
yí ān
jìng ān
wèn ān
yàn ān
chén ān
tuì ān
fèng ān
kǎi ān
yì ān
róu ān
qǐ ān
fú ān
tōu ān
huái ān
gōng ān
fù ān
yùn ān
bǐng ān
zhāo ān
měng ān
cún ān
níng ān
zǐ ān
dài ān
shùn ān
dào ān
fù ān
tái ān
wèi ān
xīn ān
xíng ān
xuán ān
quán ān
zǎo ān
jū ān
wèi ān
yú ān
zhèn ān
liǔ ān
yì ān
lǐ ān
ài ān
xīng ān
gāo ān
mèng ān
yuàn ān
bù ān
jī ān
cháng ān
wǎn ān
jí ān
xùn ān
piān ān
mù ān
yàn ān
tōu ān
tián ān
jìn ān
huì ān
diàn ān
jiù ān
yì ān
qiàn ān
guī ān
zhǎng ān
qǐng ān
gǒu ān
dà ān
xiāng ān
tuǒ ān
qīng ān
biàn ān
yì ān
pān ān
dūn ān
tián ān
yán ān
fú ān
lín ān
míng ān
biàn ān
shàng ān
jīn ān
shū ān
wán ān
mì ān
yàn ān
⒈ 安静;安逸。
引《汉书·严安传》:“心既和平,其性恬安;恬安不营,则盗贼销。”
《旧五代史·晋书·张希崇传》:“昔班仲升西戍,不敢擅还,以承詔故也。我今入关,断在胸臆,何恬安於不测之地,而自滞耶!”
恬tián(1)(形)〈书〉安静。(2)(形)〈书〉满不在乎、坦然。
安读音:ān安ān(1)(形)安定:心神不~。(2)(动)使安定(多指心情):~民。(3)(形)对生活、工作等感觉满足合适;心安:~之若泰。(4)(形)平安;安全(跟‘危’相对):公~。(5)(动)使有合适的位置:~插|~顿。(6)(动)安装;设立:~电灯。(7)(动)加上:~罪名。(8)(动)存着;怀着(某种念头;多指不好的):你~的什么心?(9)姓。(10)〈书〉疑问代词。问处所或表示反问:而今~在|~能若无其事?(11)(量)安培的简称。