chá guǎn
chá jìn
chá guǎn
chá chá
chá lóu
chá nóng
chá tāng
chá tāng
chá zhě
chá diǎn
chá yǐn
chá shè
chá chuī
chá shī
chá fū
chá kū
chá huā
chá huà
chá zuì
chá pǐn
chá dé
chá wǎn
chá kù
chá pí
chá sè
chá è
chá shén
chá lǐ
chá fáng
chá hè
chá bì
chá tíng
chá pí
chá luó
chá jù
chá fēng
chá shè
chá tiān
chá chuán
chá qián
chá wū
chá shù
chá zhōng
chá lóu
chá zuò
chá chēng
chá kè
chá diǎn
chá lǐ
chá yí
chá gōng
chá tóu
chá fàn
chá chǎng
chá shì
chá shì
chá yǐn
chá pù
chá shēng
chá jiǎn
chá máng
chá gòng
chá yè
chá fù
chá dào
chá chí
chá líng
chá liáo
chá lǔ
chá sǔn
chá gǔ
chá huì
chá zhí
chá shuǐ
chá gū
chá jīng
chá jīng
chá xǐ
chá gēn
chá hú
chá tuō
chá yóu
chá rén
chá shàng
chá xīng
chá yíng
chá xǐ
chá xiù
chá míng
chá sì
chá zé
chá qí
chá shè
chá kè
chá chán
chá bēi
chá shí
chá què
chá qiāng
chá zào
chá juān
chá hù
chá chuǎn
chá xiān
chá fāng
chá lìng
chá liào
chá xiǎn
chá yí
chá zhōu
chá gǔ
chá dòng
chá mò
chá jìng
chá yuán
chá zhuān
⒈ 佛教语。梵语音译。意为焚烧。指僧人死后将尸体火化。
引《翻译名义集·名句文法》：“闍维：或耶旬，正名茶毗，此云焚烧。”
唐白居易《东都十律大德长圣善寺钵塔院主智如和尚茶毗幢记》：“唯造《佛顶尊胜陁罗尼经》一幢，寘吾茶毗之所，吾形虽化，吾愿常在。”
宋王禹偁《黄州齐安兴禅院记》：“即以其月十二日用茶毗之法葬智雨，起塔于长圻村。”
清钱谦益《教读谢君坟表》：“未生前无有我，身死后我仍无，用释氏茶毗法，归洁於无，勿葬薶以累我。”
梵语ｊｈāｐｉｔａ的音译。意为焚烧、火葬。原为印度葬法之一。在中国专指出家人圆寂后的火葬。茶、荼二字音、形皆近似，故「茶毗」也作「荼毗」。
茶chá(1)（名）灌木；嫩叶加工后就是茶叶。(2)（名）用茶叶做成的饮料。(3)（名）某些饮料的名称：奶～｜杏仁～。(4)（名）指油茶树：～油。
毗读音：pí毗pí(1)（动）〈书〉毗连：～邻。(2)（动）〈书〉辅助。