ān qiū
ān wēi
ān zhī
ān yán
ān kě
ān xié
ān tài
ān qióng
ān chē
ān bàn
ān tuō
ān dān
ān xiǎng
ān qiáng
ān bù
ān jìn
ān wèi
ān cuò
ān huī
ān shí
ān bó
ān róu
ān pín
ān jià
ān fú
ān rén
ān jí
ān gàn
ān shēn
ān yǎng
ān jiā
ān diàn
ān zǐ
ān quàn
ān yàn
ān dé
ān bǎo
ān xíng
ān yǎ
ān zhā
ān shùn
ān rán
ān fú
ān gē
ān hé
ān yù
ān zhèn
ān xiáng
ān gǎn
ān rǎng
ān zhǒng
ān xiáng
ān shì
ān suí
ān mén
ān xiū
ān jiǎn
ān jī
ān fǒu
ān rǎo
ān xià
ān xù
ān gōng
ān tǎn
ān yù
ān wèi
ān dùn
ān fù
ān yí
ān zhù
ān yàn
ān mín
ān hǎo
ān zhěn
ān fù
ān tóng
ān pèi
ān shí
ān liú
ān shàng
ān quán
ān dá
ān cháng
ān cáng
ān zhòng
ān fú
ān lì
ān qián
ān bù
ān dǐ
ān zhì
ān zuò
ān gù
ān xīn
ān suǒ
ān qīn
ān zài
ān shǐ
ān shì
ān jí
ān lā
ān yù
ān tiē
ān ān
ān zāi
ān bāng
ān shēng
ān xún
ān guǎng
ān dìng
ān péi
ān hòu
ān tǐ
ān lán
ān xián
ān tiē
ān jìng
ān fèn
ān jū
ān níng
ān xī
ān mì
ān xián
ān hú
ān fáng
ān xí
ān lì
ān biān
ān biàn
ān shèng
ān dù
ān shì
ān jì
ān nèi
ān fàng
ān qiáng
ān mèi
ān dǔ
ān zhá
ān néng
ān gēn
ān shǐ
ān shè
ān fù
ān zhì
ān jiā
ān liú
ān tián
ān dēng
ān shū
ān róng
ān yì
ān fǎn
ān zhēn
ān tuǒ
ān zhe
ān zhuāng
ān xí
ān huái
ān nèi
ān rén
ān fù
ān líng
ān shén
ān fù
ān gǔ
ān cún
ān xián
ān jié
ān huǎn
ān sù
ān lù
ān dé
ān jí
ān líng
ān sì
ān shuì
ān xiāng
ān tiē
ān píng
ān cì
ān liú
ān yì
ān jiāng
ān yù
ān lè
ān jí
ān nán
ān jì
ān yǒu
ān xiáng
ān wěn
ān chán
ān guó
ān jiàn
ān shù
ān dǎ
ān yú
ān fǔ
ān zú
ān zhì
ān mìng
ān wò
ān yí
ān lǚ
ān xiē
ān dì
ān níng
ān zhuāng
ān xī
ān yàn
ān rěn
ān yì
ān chún
ān qǐn
ān yì
ān jīn
ān yíng
ān zhòng
ān gǔ
ān chā
ān shàn
ān chǔ
ān mián
ān mù
ān zhái
ān zhǐ
ān ráo
ān zàng
ān qī
ān yì
ān quán
ān xiá
ān liàn
ān kāng
ān xú
ān chāng
ān jìng
ān shuì
ān zhēn
ān pái
ān yǐn
ān cuò
ān shì
ān yè
ān tíng
ān yíng
ān tǔ
ān dì
⒈ 同“安帖”。
引《南齐书·倖臣传·刘系宗》：“此段有征无战，以时平荡，百姓安怗，甚快也。”
《景德传灯录·法融禅师》：“折中消息间，实亦难安怗。”
安ān(1)（形）安定：心神不～。(2)（动）使安定（多指心情）：～民。(3)（形）对生活、工作等感觉满足合适；心安：～之若泰。(4)（形）平安；安全（跟‘危’相对）：公～。(5)（动）使有合适的位置：～插｜～顿。(6)（动）安装；设立：～电灯。(7)（动）加上：～罪名。(8)（动）存着；怀着（某种念头；多指不好的）：你～的什么心？(9)姓。(10)〈书〉疑问代词。问处所或表示反问：而今～在｜～能若无其事？(11)（量）安培的简称。
怗读音：tiē,zhān[ tiē ]1. 平定；使服帖：“桓公救中国而攘夷狄，卒怗荆。”
2. 安宁：“田里老安怗。”
3. 静：“乃怗然无声。”