ān xià
ān zhá
ān cì
ān dé
ān tián
ān shēn
ān fù
ān lì
ān chā
ān jià
ān gǔ
ān zhòng
ān zāi
ān jié
ān fù
ān tài
ān xiū
ān zuò
ān sì
ān shù
ān jiā
ān tiē
ān dùn
ān jí
ān lǚ
ān shǐ
ān xún
ān zhī
ān nèi
ān lā
ān xí
ān yǒu
ān tóng
ān liú
ān nán
ān zhēn
ān shēng
ān pín
ān píng
ān zhèn
ān shèng
ān rén
ān jì
ān mì
ān chán
ān xiáng
ān suí
ān líng
ān xiáng
ān hǎo
ān fù
ān lè
ān tǔ
ān yì
ān yì
ān yíng
ān xián
ān huī
ān wēi
ān níng
ān jiāng
ān shǐ
ān zú
ān zhuāng
ān gàn
ān shàng
ān qǐn
ān liú
ān fǒu
ān jìng
ān quán
ān líng
ān xián
ān péi
ān shuì
ān yàn
ān fǎn
ān rǎo
ān mín
ān yù
ān yǎng
ān gē
ān zhǐ
ān dēng
ān biàn
ān shén
ān quàn
ān xí
ān shàn
ān cún
ān qióng
ān jí
ān yán
ān liú
ān shùn
ān gǎn
ān qī
ān bàn
ān jí
ān dān
ān tuǒ
ān wò
ān wěn
ān yù
ān dì
ān yì
ān yàn
ān nèi
ān xiāng
ān zàng
ān tuō
ān zhēn
ān zhòng
ān shū
ān huǎn
ān wèi
ān zhái
ān fú
ān sù
ān yǐn
ān fǔ
ān hòu
ān dá
ān dìng
ān shì
ān kāng
ān bǎo
ān mù
ān xī
ān yì
ān diàn
ān gù
ān róng
ān yú
ān shuì
ān bó
ān fáng
ān zhuāng
ān xié
ān yǎ
ān tǐ
ān dì
ān jìn
ān xiáng
ān chún
ān yù
ān jiàn
ān shì
ān yí
ān jì
ān cuò
ān cáng
ān dǐ
ān jī
ān zhì
ān lì
ān rěn
ān zhǒng
ān xiǎng
ān fú
ān zhì
ān xú
ān chāng
ān dǎ
ān zhù
ān hú
ān dé
ān xīn
ān yíng
ān rén
ān ráo
ān ān
ān pèi
ān qián
ān fèn
ān tǎn
ān rǎng
ān zhā
ān zài
ān mián
ān shì
ān bāng
ān zhěn
ān fù
ān chǔ
ān shí
ān guó
ān lán
ān yè
ān fú
ān suǒ
ān gǔ
ān hé
ān xiá
ān biān
ān dǔ
ān jìng
ān xíng
ān kě
ān qīn
ān shí
ān zhì
ān yù
ān rán
ān mìng
ān yì
ān guǎng
ān zǐ
ān bù
ān wèi
ān yàn
ān quán
ān néng
ān jiā
ān yí
ān huái
ān xī
ān gēn
ān liàn
ān qiáng
ān lù
ān tiē
ān cháng
ān cuò
ān qiū
ān róu
ān fàng
ān xù
ān bù
ān pái
ān jū
ān xiē
ān mèi
ān gōng
ān xián
ān shì
ān shè
ān mén
ān chē
ān níng
ān jí
ān tíng
ān jīn
ān fù
ān jiǎn
ān zhe
ān dù
ān qiáng
ān tiē
⒈ 古代食器。
引《太平御览》卷七六〇引汉李尤《安哉铭》：“安哉令名，甘旨是盛，埏埴之巧，甄陶所成。”
安ān(1)（形）安定：心神不～。(2)（动）使安定（多指心情）：～民。(3)（形）对生活、工作等感觉满足合适；心安：～之若泰。(4)（形）平安；安全（跟‘危’相对）：公～。(5)（动）使有合适的位置：～插｜～顿。(6)（动）安装；设立：～电灯。(7)（动）加上：～罪名。(8)（动）存着；怀着（某种念头；多指不好的）：你～的什么心？(9)姓。(10)〈书〉疑问代词。问处所或表示反问：而今～在｜～能若无其事？(11)（量）安培的简称。
哉读音：zāi哉zāi(1)（助）表示感叹：乌呼哀～！(2)（助）表示疑问或反问：有何难～｜岂有他～。