tiào pǔ
tiào cáo
tiào xiāo
tiào shēn
tiào chū
tiào qí
tiào liáng
tiào pēn
tiào dàng
tiào tái
tiào bái
tiào nóng
tiào hài
tiào lín
tiào dàng
tiào gāo
tiào xié
tiào qiáo
tiào hái
tiào cù
tiào dāo
tiào yuè
tiào tù
tiào bèng
tiào luò
tiào dá
tiào yuè
tiào shén
tiào jī
tiào jǐng
tiào dēng
tiào mǎ
tiào fú
tiào shǔ
tiào shī
tiào zhū
tiào kēng
tiào da
tiào shuǐ
tiào hé
tiào guǐ
tiào lán
tiào jí
tiào jiǎo
tiào tà
tiào liáng
tiào nì
tiào bǎn
tiào kōng
tiào jī
tiào tà
tiào jiē
tiào dú
tiào biàn
tiào tiān
tiào bō
tiào shéng
tiào jiàn
tiào qiú
tiào zao
tiào gōng
tiào chǎng
tiào sǎn
tiào huā
tiào zhí
tiào tǎ
tiào mò
tiào zhēn
tiào juě
tiào yuǎn
tiào dàn
tiào bó
tiào bǎn
tiào xiāng
tiào qū
tiào yīn
tiào bèng
tiào qiáng
tiào mǎ
tiào bān
tiào xiāo
tiào dòng
tiào dā
tiào pū
tiào suǒ
tiào dòng
tiào jiāng
tiào shéng
tiào chǎng
tiào wǔ
tiào zhēn
tiào tái
tiào shēng
tiào zǐ
tiào yuè
xiǎo huán
guī huán
tān hái
ràng hái
wǎng huán
cháng huán
fù huán
bèi hái
dài hái
què hái
qiǎn hái
fèng huán
jiǎo hái
jiǔ hái
ér hái
huí huán
qīng huán
fā huán
lái hái
jiū hái
zhū huán
shōu hái
tuì huán
dǐ hái
dǎo hái
yǐ hái
sòng huán
bā hái
qiè hái
jiāo huán
pán hái
duàn huán
duì hái
shēng huán
nà hái
bì huán
fēng hái
zhé huán
dà hái
téng hái
bǔ hái
qiū hái
pán huán
hǎo huán
bá hái
pài hái
yǐn hái
xún hái
fàng huán
zhōu hái
tiào hái
péi huán
kuì huán
jǐn hái
kǎi hái
zhì huán
yǐ huán
fǎn huán
bó hái
⒈ 逃归。
引《新唐书·突厥传上》：“将至，漏言于军，虏得整众出，皆死战，大败， 宝璧跳还，举军没。”
《新唐书·逆臣传上·安庆绪》：“庄跳还，与庆绪、守忠、通儒等劫残军走鄴郡。”
1. 两脚离地全身向上或向前的动作：跳跃。跳水。跳荡。跳跶。跳高。跳远。跳舞。弹（tán ）跳。暴跳如雷。跳梁小丑（指上蹿下跳，兴风作浪的微不足道的坏人）。
2. 越过：跳班。跳棋。跳槽。
3. 一起一伏地动：心跳。眼跳。心惊肉跳。
还读音：huán,hái[ hái ]1. 依然，仍然：这本书还没有看完。
2. 更加：今天比昨天还冷。
3. 再，又：锻炼身体，还要注意休息。
4. 尚，勉强过得去：身体还好。
5. 尚且：他还搬不动，何况我呢？