wǎng rì
wǎng zhǐ
wǎng lì
wǎng lái
wǎng rén
wǎng cháo
wǎng nián
wǎng liè
wǎng wǎng
wǎng fù
wǎng lái
wǎng shí
wǎng lüè
wǎng zhì
wǎng fǎn
wǎng níng
wǎng hòu
wǎng níng
wǎng fū
wǎng shù
wǎng lì
wǎng jiǎn
wǎng tiān
wǎng piān
wǎng shì
wǎng cháng
wǎng qián
wǎng shì
wǎng dú
wǎng sù
wǎng cí
wǎng lù
wǎng shì
wǎng zào
wǎng fǎn
wǎng yán
wǎng huà
wǎng yè
wǎng jiàn
wǎng zǎi
wǎng yàn
wǎng dié
wǎng gǔ
wǎng shēng
wǎng suì
wǎng zé
wǎng chéng
wǎng zhú
wǎng huán
wǎng zhě
wǎng hào
wǎng xī
wǎng gào
wǎng wáng
wǎng xíng
jiǔ hái
què hái
zhū huán
jiū hái
fù huán
cháng huán
tān hái
dǎo hái
ràng hái
guī huán
bèi hái
fǎn huán
zhì huán
qiū hái
kuì huán
sòng huán
ér hái
zhé huán
dài hái
yǐ hái
bǔ hái
pán hái
tuì huán
yǐ huán
qīng huán
bó hái
lái hái
qiè hái
nà hái
kǎi hái
huí huán
xiǎo huán
bì huán
tiào hái
fā huán
xún hái
péi huán
duàn huán
wǎng huán
fèng huán
dǐ hái
zhōu hái
duì hái
pài hái
dà hái
hǎo huán
bā hái
shōu hái
jiǎo hái
yǐn hái
fēng hái
shēng huán
jiāo huán
jǐn hái
pán huán
qiǎn hái
téng hái
fàng huán
bá hái
往还wǎnghuán
(1) 去和来;往来
.英contact;intercourse;dealings⒈ 往返；来回。
引《列子·黄帝》：“入火往还，埃不漫，身不焦。”
晋郭璞《江赋》：“介鲸乘涛以出入，鯼鮆顺时而往还。”
清顾炎武《日知录·军行迟速》：“而帝问往还几日， 懿对以往百日，攻百日，还百日，以六十日为休息，如此一年足矣。”
《花城》1981年第1期：“三姓巴彦苏苏之间，媒人几经往还，讨价还价，事情将成定局。”
⒉ 交游；交往。
引《魏书·刘廞传》：“灵太后临朝，又与太后兄弟往还相好，太后令廞以诗赋授弟元吉。”
元元怀《拊掌录》：“然性介僻，不与人往还。”
魏巍《东方》第一部第九章：“可是，谁让他们又偏偏相遇，在战争的烟火中，又有那样多的往还？”
去与来。
往wǎng(1)（动）本义：到……去：走～。(2)（动）去：奔～｜～往。(3)（介）向（某处去）；朝：～东｜水～低处流。(4)（形）过去的：～事｜以～。
还读音：huán,hái[ huán ]1. 回到原处或恢复原状：还乡。还俗。衣锦还乡。返老还童。
2. 回报别人对自己的行动。还手。还击。以眼还眼。以牙还牙。
3. 偿付：归还。偿还。还本。原物奉还。
4. 古同“环”，环绕。
5. 姓。