píng lǎn
píng shì
píng kǎn
píng mài
píng shēn
píng jiè
píng jì
píng jīn
píng quàn
píng píng
píng líng
píng zhàng
píng jiè
píng xīn
píng xì
píng chéng
píng lán
píng yìng
píng lóng
píng yì
píng dān
píng fēng
píng yàn
píng yú
píng nì
píng zhèng
píng duàn
píng diào
píng yī
píng xìn
píng lán
píng shuō
píng xióng
píng yǐ
píng zhǔn
píng lài
píng yóu
píng àn
píng zhōu
píng hú
píng xiàn
píng shè
píng tiào
píng kōng
píng zhòng
píng yǐn
píng tàng
píng xiǎn
píng jí
píng jǐ
píng tuō
píng jū
píng gāo
píng jiān
píng kē
píng shì
píng qī
píng yī
píng líng
píng wén
píng yāo
píng fù
píng xū
píng lín
píng fù
píng lǎn
píng jù
píng shì
píng zhōng
píng xiāo
píng tuō
píng jié
píng bái
píng wǔ
píng guī
píng yì
píng yì
píng hé
píng zhào
fǔ yì
gé yì
zhōng yì
jǐn yì
yòu yì
kuò yì
xīn yì
zhān yì
qǐ yì
kàng yì
fǔ yì
xiè yì
xiōng yì
sī yì
kēng yì
xiōng yì
nì yì
kōng yì
chěng yì
fán yì
bì yì
fú yì
jué yì
fèng yì
rèn yì
chū yì
jì yì
píng yì
yīng yì
bì yì
chéng yì
⒈ 谓凭主观推测立说。
引清方苞《书辨正＜周官＞＜戴记＞＜尚书＞后》：“世俗之贸儒尚或以经説惟汉儒为有据，而詆程朱为凭臆，非所谓失其本心者与？”
清包世臣《读亭林遗书》：“亭林之学，成於责实；予之学，出於导虚。使得周旋几席，以上下其论议，则予可免凭臆之讥，而亭林亦少术疎之誚矣。”
1. 靠在东西上：凭栏。凭吊（对着遗迹怀念）。
2. 依靠，仗恃：凭借。凭靠。凭信。
3. 根据：凭票入场。
4. 证据：凭据。文凭。凭空。凭证。空口无凭。
5. 由着，听任：任凭。听凭。
臆读音：yì臆yì(1)（名）胸：胸～。(2)（形）主观地：～测｜～造。