píng jù
píng fēng
píng jiè
píng qī
píng yī
píng píng
píng tuō
píng bái
píng xiàn
píng yàn
píng nì
píng jì
píng zhòng
píng yú
píng xiǎn
píng shì
píng quàn
píng lán
píng shì
píng líng
píng zhàng
píng yì
píng lǎn
píng yì
píng fù
píng lài
píng hé
píng shēn
píng lán
píng jí
píng kōng
píng yǐ
píng yǐn
píng yī
píng xīn
píng tuō
píng zhèng
píng jiè
píng xū
píng kē
píng xióng
píng wǔ
píng gāo
píng kǎn
píng jīn
píng yìng
píng jū
píng lín
píng zhōu
píng tiào
píng xiāo
píng shì
píng hú
píng fù
píng xìn
píng zhǔn
píng lǎn
píng mài
píng duàn
píng wén
píng yóu
píng xì
píng tàng
píng yāo
píng líng
píng diào
píng guī
píng chéng
píng lóng
píng yì
píng shuō
píng àn
píng dān
píng jǐ
píng jiān
píng zhào
píng shè
píng zhōng
píng jié
chī zhǔn
pī zhǔn
yì zhǔn
yīn zhǔn
kào zhǔn
tí zhǔn
yǔn zhǔn
qǐng zhǔn
chéng zhǔn
mào zhǔn
mó zhǔn
yī zhǔn
lǐ zhǔn
héng zhǔn
gé zhǔn
lǜ zhǔn
fǎ zhǔn
tiáo zhǔn
tè zhǔn
shé zhǔn
wò zhǔn
zhān zhǔn
zhōng zhǔn
zhào zhǔn
yāo zhǔn
huò zhǔn
píng zhǔn
fàn zhǔn
huàn zhǔn
jiào zhǔn
lóng zhǔn
chǒu zhǔn
biāo zhǔn
lóng zhǔn
rèn zhǔn
gài zhǔn
dìng zhǔn
píng zhǔn
guǎn zhǔn
xiāng zhǔn
cháng zhǔn
àn zhǔn
ēn zhǔn
ná zhǔn
shuǐ zhǔn
fēng zhǔn
hé zhǔn
guó zhǔn
miáo zhǔn
quán zhǔn
lìng zhǔn
jī zhǔn
gāo zhǔn
wú zhǔn
fēng zhǔn
chì zhǔn
guī zhǔn
bù zhǔn
duì zhǔn
shéng zhǔn
zhǐ zhǔn
shí zhǔn
fù zhǔn
chéng zhǔn
bǎo zhǔn
jīng zhǔn
xǔ zhǔn
duì zhǔn
héng zhǔn
jiào zhǔn
fāng zhǔn
jiào zhǔn
凭准píngzhǔn
(1) 凭据、标准
英standard⒈ 见“凭準”。亦作“凭准”。
⒉ 依据;根据。
引北魏郦道元《水经注·穀水》:“若于后当復兴功者,宜就西磧,故书之于石以遗后贤矣。虽石磧沦败,故跡可凭準之于文。”
⒊ 作为根据的事物。 《旧唐书·王方庆传》:“晋尚书僕射山涛启事,称皇太子而不言名。
引涛中朝名士,必详典故,其不称名,应有凭准。”
⒋ 准信,确信。
引宋高观国《烛影摇红》词:“试将心事卜归期,终是无凭準。”
《初刻拍案惊奇》卷二三:“此老奴颠颠倒倒,是箇愚懵之人,其梦何足凭準!”
可信赖的依据。《初刻拍案惊奇.卷二三》:「此老奴颠颠倒倒,是个愚懵之人,其梦何足凭准!」也作「凭准」。
1. 靠在东西上:凭栏。凭吊(对着遗迹怀念)。
2. 依靠,仗恃:凭借。凭靠。凭信。
3. 根据:凭票入场。
4. 证据:凭据。文凭。凭空。凭证。空口无凭。
5. 由着,听任:任凭。听凭。
准读音:zhǔn准zhǔn(动)准许:批~|不~。准zhǔn(1)基本义:(名)标准:(名)标准(2)(动)依据;依照:~前例处理。(3)(动)准确:~时|瞄~|钟~|投得~。(4)(副)一定:~去|~能完成。(5)(形)程度上虽不完全够;但可以作为某类事物看待的:~尉|~平原。