fù wéi
fù jì
fù lú
fù bēi
fù zǔ
fù yǐn
fù fēi
fù jiǎn
fù nǚ
fù něi
fù cè
fù tòng
fù fěi
fù yǒng
fù sì
fù dì
fù mó
fù jiān
fù qí
fù lǐ
fù àn
fù nèi
fù mǎn
fù yù
fù xiāo
fù náng
fù jí
fù gǎo
fù xiào
fù xiè
fù jī
fù bāo
fù yú
fù cháng
fù bàng
fù jī
fù xīn
fù shū
fù hūn
fù qiāng
fù mín
fù bèi
fù yì
fù chǐ
fù shuǐ
fù bù
fù chéng
fù xiè
fù gǎo
shǔ chǐ
pù chǐ
zhí chǐ
cùn chǐ
xùn chǐ
héng chǐ
guā chǐ
gōng chě
biǎo chǐ
juǎn chǐ
xiàng chǐ
gé chǐ
zhòng chǐ
mù chǐ
qióng chǐ
biāo chǐ
fù chǐ
tóng chǐ
dāo chǐ
yù chǐ
jiā chǐ
zhàng chǐ
pí chǐ
shuǐ chǐ
yā chǐ
shū chǐ
jìng chǐ
shéng chǐ
jú chǐ
hé chǐ
fú chǐ
jiǎn chǐ
zhī chǐ
sān chǐ
qiān chǐ
qī chǐ
bǎi chǐ
jiǎo chǐ
juàn chǐ
zhǐ chǐ
liù chǐ
jiè chǐ
mǐ chǐ
mǎ chǐ
suō chǐ
wǔ chǐ
zhōu chǐ
diàn chǐ
zhé chǐ
yī chǐ
shì chǐ
guān chǐ
jìn chǐ
zhèn chǐ
tiě chǐ
ruǎn chǐ
qū chǐ
zhòng chǐ
wǎng chǐ
huà chǐ
cái chǐ
gōu chǐ
jī chǐ
bǎo chǐ
jǔ chǐ
fǔ chǐ
guī chǐ
gāng chǐ
dù chǐ
lǜ chǐ
zú chǐ
fāng chǐ
cì chǐ
xún chǐ
lún chǐ
jú chǐ
jiè chǐ
zhǐ chǐ
kǎ chǐ
gōng chǐ
⒈ 腹的阔度。比喻食量大。
引《三国志·魏志·荀彧传》“太祖虽征伐在外，军国事皆与彧筹焉” 裴松之注引《平原祢衡传》：“衡称曹公不甚多；又见荀有仪容， 赵有腹尺，因答曰：‘ 文若可借面弔丧， 稚长可使监厨请客。’其意以为荀但有貌， 赵健啖肉也。”
清吴伟业《穆大苑先卧病桐庐初归喜赠》诗：“药炉愧我形容槁，腹尺输君饮噉工。”
腹fù(1)（名）基本义：肚子；躯干的一部分。人的腹在胸的下面。通称肚子（dù·zi）。(2)（名）鼎、瓶子等器物中间凸出的部分。
尺读音：chǐ,chě[ chǐ ]1. 中国市制长度单位（亦称“市尺”。一尺等于十寸。西汉时一尺等于0.231米，今三尺等于一米）：尺素（a.一尺长的白绢，借指小画幅；b.书信）。尺短寸长。尺牍。
2. 量长度的器具：竹尺。
3. 像尺的东西：铁尺。仿尺。戒尺。
4. 形容微少或短小：尺布。咫尺天涯。