bēi liàng
bēi gōu
pō tuó
bēi tuí
bēi qú
bēi chí
bēi pì
bēi lù
bēi xiǎn
bēi dài
bēi nǎi
bēi qǔ
pō tuó
bēi è
bēi cí
bēi dàng
bēi lì
bēi yàn
bēi guān
bēi hú
bēi táng
bēi zhī
bēi tuó
bēi lǒng
bēi chù
bēi diàn
bēi jìn
bēi shān
bēi yǎn
bēi hǎi
bēi zhàng
bēi ài
bēi chǐ
bēi huáng
huí táng
xún táng
shuāng táng
chí táng
bēi táng
zǎo táng
ní táng
guān táng
chōng táng
ào táng
jīn táng
qián táng
léi táng
zhuī táng
lín táng
jūn táng
lì táng
hé táng
guī táng
wěi táng
dī táng
liǔ táng
shān táng
yàn táng
yú táng
shí táng
zǒu táng
yáo táng
yín táng
qú táng
sōng táng
héng táng
shuǐ táng
池塘。
⒈ 池塘。
引《国语·周语下》:“陂塘污庳,以钟其美。”
韦昭注:“畜水曰陂,塘也。”
唐韩愈《唐故江西观察使韦公墓志铭》:“筑堤扞江长十二里,疏为斗门,以走潦水……灌陂塘五百九十八,得田万二千顷。”
清曹寅《闻蛙》诗:“南园旧经行,陂塘盛藻荇。”
李劼人《死水微澜》第五部分十三:“墙内全是花树,掩映着矮矮几间屋,并且陂塘很多,而陂塘里多种荷花。”
陂,水泽大池。塘,人工修筑的小水池。陂塘指因自然的水池加以人工的建设,以为灌溉之用的水利工程。
1. 池塘:陂塘。陂池。千顷之陂。
2. 水边,水岸:东海之陂。
3. 山坡,斜坡:“陂南陂北鸦阵黑,舍西舍东枫叶赤”。
塘读音:táng塘táng(1)(名)堤岸:~堰。(2)(名)水池:池~。(3)(名)浴池:盆~。(4)(名)〈方〉火塘。