bà qì
bà niú
bà chù
bà lǎo
bà fá
bà yì
bà kùn
bà gū
bà duǎn
bà jí
bà cháo
bà ruò
bà guī
bà hào
bà sú
bà máng
bà qiǎn
bà shì
pí fū
bà qiè
bà guān
bà xiǔ
bà yuán
bà shōu
bà juàn
bà lù
bà zhèng
bà zhù
bà chí
bà kè
bà léi
bà guó
bà rèn
bà ruǎn
bà fèi
bà qián
bà shǒu
bà rén
bà shěng
bà le
bà bì
bà liě
bà chū
bà bìng
bà zhǐ
bà bì
bà lóng
bà jìn
bà juàn
bà nuò
bà liè
bà zhù
bà xiū
bà xū
bà yè
bà nú
bà lù
ba shì
bà láo
bà jí
bà miǎn
bà gōng
bà dài
bà qù
bà duàn
bà chì
pí mǎ
bà mín
bà lěi
bà běi
bà bèi
bà zhàn
bà bīng
bà zhí
bà xián
bà tuì
bà nǚ
bà lùn
bà dǎo
bà cí
bà dùn
bà zhì
bà zhú
bà zhí
bà juàn
qì chì
pì chì
gòu chì
jiàn chì
bǐng chì
hē chì
póu chì
chōng chì
jiǎn chì
pái chì
bī chì
yān chì
qiǎn chì
cuàn chì
juān chì
shēn chì
líng chì
yì chì
jī chì
fàng chì
qiān chì
nì chì
cāi chì
biǎn chì
qù chì
bǐ chì
miàn chì
kǎo chì
dǐ chì
shū chì
hè chì
shěn chì
shàn chì
bà chì
yuǎn chì
biàn chì
tuì chì
bó chì
guǎng chì
zhé chì
jìn chì
jié chì
tuò chì
liú chì
kāi chì
zé chì
qiǎn chì
tài chì
huī chì
chōng chì
dǐ chì
jù chì
fēi chì
chù chì
nù chì
qū chì
qīn chì
xuē chì
lùn chì
tuī chì
hù chì
huī chì
lǔ chì
rǎng chì
tòng chì
fèi chì
zhǐ chì
nǐ chì
chì chì
qiào chì
xùn chì
bìn chì
zhú chì
gé chì
yán chì
hē chì
⒈ 罢免斥退。
引宋叶梦得《石林燕语》卷十：“公尝疾士大夫交通权近，至是，亦有伪作公乞罢斥宦官章传播者。”
《明史·王瑞传》：“伏覩英庙復辟， 景泰倖用者卒皆罢斥。”
郑观应《盛世危言·吏治下》：“督抚不称其职，朝廷立予罢斥。”
⒉ 废除；排斥。
引范文澜蔡美彪等《中国通史》第二编第二章第九节：“非儒学的诸子百家一概被罢斥，儒家从此取得了独尊的地位。”
免职、免除。如：「这次贪污案有不少官员牵涉其中，纷纷遭受罢斥或牢狱之灾。」也作「罢退」、「罢黜」。
1. 停，歇：罢休。罢工。罢课。罢市。罢论（打消了打算）。罢笔（停止写作）。
2. 免去，解除：罢免。罢官。罢职。罢黜。
3. 完了，毕：吃罢饭。
斥读音：chì斥chì(1)（动）责备：～责。(2)（动）使离开：～退｜～逐。(3)〈书〉侦察：～骑｜～候。(4)〈书〉斥卤。