孩组词孺组词
hái lái
hái rú
hái chóng
hái hǔ
hái zhì
hái ér
hái yòu
hái yīng
hái tí
hái cì
hái rǔ
hái chì
hái bào
hái nòng
hái hāi
hái míng
hái tóng
hái xiào
hái zi
hái nú
hái qì
gū rú
yīng rú
yòu rú
tóng rú
tiáo rú
fù rú
lǎo rú
yāo rú
chōng rú
hé rú
mào rú
huàn rú
上一组词：髫孺 下一组词：孤孺
⒈ 幼童。
引南朝梁沉约《齐禅林寺尼净秀行状》：“尼即都亭侯之第四女也。挺慧晤於旷劫，体妙解於当年。而性调和绰，不与凡孩孺同数，弱龄便神情峻彻。”唐元结《＜七不如＞序》：“元子常自愧不如孩孺。”宋叶适《太孺人唐氏墓志铭》：“太孺人始也劳而后食尔。暨失主单特，空手鞠孩孺，心教意飭，隐然律程，日就岁成。”
孩hái（名）（～儿）孩子：小～儿｜女～儿。
孺rú（名）小孩子：～子｜妇～。