hé lì
hé líng
hé zá
hé gōng
hé zhèng
hé rǎo
hé qī
hé fān
hé zhǐ
hé yù
hé chún
hé xié
hé hé
hé qià
hé shùn
hé tóu
hé luó
hé wù
hé shì
hé lí
hé xiù
hé lǎng
hé shòu
hé yī
hé fēng
huò wán
hé jí
hé shí
hé rén
hé shì
hé lín
hé hǎo
hé yù
hé biǎn
hé suí
hé ruǎn
hé xùn
hé luán
hé jūn
hé huì
hé huān
hé xuān
hé jiǔ
hé bì
hé xuán
hé huǎn
hé shì
hé xù
hé mín
hé jiù
hé jì
hé jūn
hé luán
hé pín
hé zhì
hé jū
hé zhòng
hé mù
hé qi
hé qiū
hé mǐ
hé mǎi
hé yòu
hé chōng
hé yī
hé lǐ
hé wǎn
hé sì
hé ài
hé tuì
hé méng
hé xián
hé shàng
hé píng
hé dá
hé tōng
hé jié
hé ān
hé huì
hé nuó
hé yì
hé gù
hé fèng
hé xīn
hé nuǎn
hé shù
hé gǔ
hé gēng
hé yǔ
hé mèi
hé níng
hé xǐ
hé zhōng
hé jìng
hé dàn
hé miǎn
hé suí
hé xùn
hé bǐ
hé jiān
hé zhì
hé yì
hé pǔ
hé hǒng
hé jí
hé wèi
hé tóng
hé nào
hé shì
hé guó
hé yí
hé shēng
hé lì
hé gū
hé shùn
hé jiě
hé chǎng
hé gē
hé nán
hé shuǎng
hé ǎi
hé mù
hé shī
hé qí
hé hòu
hé ǎi
hé duó
hé shèng
hé lù
hé shàn
hé yì
hé chàng
hé yè
huó ní
hé héng
hé yǎ
hé bǎo
hé jǐng
hé róu
hé yuē
hé měi
hé yù
hé qiū
hé sú
hé chuò
hé lì
hé qǔ
hé qǔ
hé gù
hé tí
huò yào
hé xié
hé yī
hé kǒu
hé yǒu
hé gòng
hé rú
hé zhì
hé tán
hé lìng
hé liáng
hé biǎo
hé měi
hé yùn
hé shuō
hé fù
hé míng
hé dǐng
hé jià
hé qiān
hé qīn
hé qīng
hé róng
hé sòng
hé nán
hé gē
hé chóu
hé qí
hé tì
hé fó
hé hǎi
hé pú
hé wén
hé jiǎn
hé jǐn
hé shén
hé yù
hé xūn
hé chéng
hé luō
hé yù
hé shang
hé kǎi
hé què
hé xián
hé shēng
hé diào
hé xié
hé bù
hé yuè
hé fú
hé fēng
hé xī
hé hé
hé cuì
hé hūn
hé guāng
hé duàn
hé shuò
hé jú
hé ruò
hé yìng
hé lǐ
hé hú
hé mén
hé jìng
hé mù
hé gān
⒈ 谓兄弟和好相亲。孺，亲睦。
引语本《诗·小雅·常棣》：“兄弟既具，和乐且孺。”
郑玄笺：“九族会曰和；孺，属也。”
孔颖达疏：“九族会聚，和而甚忻乐，且復骨肉相亲属也。”
明宋濂《永丰刘府君墓志铭》：“府君性忠厚，遇异母兄奇可，尤尽和孺之乐。”
1. 相安，谐调：和美。和睦。和谐。和声。和合（a.和谐；b.古代神话中象征夫妻相爱的两个神）。和衷共济。
2. 平静：温和。祥和。和平。和气。和悦。和煦。惠风和畅。
3. 平息争端：讲和。和约。和议。和亲。
4. 数学上指加法运算中的得数：二加二的和是四。
5. 连带：和盘托出（完全说出来）。和衣而卧。
6. 连词，跟，同：我和老师打球。
7. 介词，向，对：我和老师请教。
8. 指日本国：和服（日本式服装）。和文。大和民族。
9. 体育比赛不分胜负的结果：和棋。和局。
10. 姓。
孺读音：rú孺rú（名）小孩子：～子｜妇～。